ชาตะวัน

Attention please
คำเตือน
นิยายเรื่องนี้เป็นนิยาย ชายรักชาย
ข้อมูล เนื้อหา ตัวละคร เหตุการณ์ ความเชื่อ ทุกอย่างถูกสมมติขึ้นมาทั้งหมด ไม่มีเนื้อเรื่องเค้าโครงความจริง อาจจะมีความแฟนตาซีและมีความไม่สมเหตุสมผลอยู่บ้าง โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน
Trigger Warning : มีเนื้อหาที่เกี่ยวข้องกับความรุนแรง การบรรยายศพ เลือด เหตุการณ์ชวนหลอน ความสยองขวัญ ที่อาจทำให้ผู้อ่านเกิดภาพติดตา และมีความไม่สบายใจ อาจไม่เหมาะสมกับผู้อ่านที่อ่อนไหว
หากไม่สะดวกใจกับเนื้อหาดังกล่าว
กรุณากดข้ามหรือพิจารณาในการอ่าน


เรื่อง ชาตะวัน


ความรัก อาจลึกซึ้งมากกว่าที่พบเห็น
ความคุ้นเคย อาจไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่พบพาน
ความผูกพัน อาจไม่ใช่ฝันที่พรรณณา
คำสาปที่ร้ายที่สุด อาจขึ้นชื่อว่า ‘ความรัก’

เรื่องราวของชายหนุ่มธรรมดาผู้เติบโตมาในครอบครัวชุมชนชนบทที่ภาคกลาง สืบทอดร้านเครื่องรางเก่าแก่ประจำตระกูล ร้านน้ำคมนิล
เหตุโศกนาฏกรรมหลายศพอันเป็นปริศนา มาพร้อมกับความเชื่อบ้าคลั่งของคนป่าเถื่อนจำเป็นต้องนำพาสารวัตรสืบสวนพิเศษ ‘ภากรณ์’ ลงพื้นที่เพื่อตามหาความจริงของการฆาตกรรมต่อเนื่องด้วยเครื่องรางต้องสงสัย ‘ตะกรุดอาบเลือด’
เหตุพบหน้าในครานี้ย่อมไม่มีสิ่งใดบังเอิญ สรรพสิ่งบนโลกใบนี้ เวียนว่ายตายเกิดหนีไม่พ้นบาปกรรม คำสาปแช่งโยงใยไปยังชีวิตผู้คนรอบกาย ทุกครั้งที่ ‘ชาตะวัน’ มีรัก ผู้คนเหล่านั้นล้วนตายตกทีละคน..ทีละคน

ความรักของชาตะวันเป็นบาป อดีตชาติคู่ครองจองล้างจองผลาญไม่จบสิ้น เศษเสี้ยวบางส่วนหลุดพ้นมาเกิด แต่ไม่อาจทำให้ความรักกำเนิดอย่างลุล่วง พันธนาการความเคียดแค้นยังเหลืออยู่ ครองที่เคยคู่เฝ้าดูไม่ห่างหาย

ภากรณ์โอบอ้อมบาปนี้เต็มวงแขน บ่วงรักร้อยเราสองอย่างเจ็บปวด ยิ่งเข้าใกล้ ยิ่งได้ทราบถึงความจริง อดีตชาติมีจริงอย่างน่าอัศจรรย์


"กลับมาเกิดใหม่ทั้งที…แต่เจ้ายังเหมือนเดิม
โง่เขลารักคนที่พรากลมหายใจเจ้าไปไม่รู้กี่ครั้ง
จะให้มันฆ่าเจ้าอีกกี่ครั้งถึงจะพอใจ?"

เงาใต้ตะเคียนผู้นั้นสะอึกสะอื้นราวกับกำลังจะขาดใจ แหงนใบหน้าขึ้นมาอย่างน่าหวาดกลัว น้ำตาสีเลือดไหลอาบแก้มสอง ดวงตาจดจ้องเขาอย่างเคียดแค้น น้ำเสียงประชดประชันรวดร้าวบาดลึก


"มึงเดินซ้ำรอยเดิมอีกแล้ว…ช่างเหมือนกูไม่มีผิด"