สามีไม่ต้องมากความเขียนใบหย่ามาเถอะ

โม่เฟิงเหยาแต่งงานกับผู้ว่าการเมืองนามว่าข่ายอิงหลาน แรกเริ่มได้รับความรักความเอาใจใส่อย่างดี แต่ผ่านไปเพียง 2 ปี ความรักที่เคยหวานชื่นก็จืดจาง สามีที่เคยให้คำมั่นว่าจะรักนางแต่เพียงผู้เดียว แต่งอนุภรรยาเข้าจวน ยิ่งนางตั้งครรภ์ ผู้เป็นสามียิ่งให้ความสำคัญอนุมากขึ้น ไม่ว่านางต้องการสิ่งใดเขาก็พร้อมจะประเคนให้

กระทั่งต่อมา วันที่ความเป็นความตายมาเยือนตรงหน้าสามีที่รักแสดงออกชัดเจนว่าไม่เห็นนางอยู่ในสายตา แน่ชัดแล้วทำให้โม่เฟิงเหยาตาสว่าง 'ยึดมั่นในรักเดียวก็แค่คำลวง' นางจึงขอหย่าสามี

แต่ถูกทรยศหักหลังแค่หย่าขาดจะไปพออะไร ตำแหน่งผู้ว่าการเมืองที่เขาภูมิใจนักหนาได้มาเพราะบิดาของนางช่วยวิ่งเต้นออกหน้า ข่ายอิงหลานแต่ก่อนอยู่อย่างไรก็จงกลับไปอยู่จุดเดิมเถอะ