มาเฟียพ่ายรัก จบ

มาเฟียพ่ายรัก
โปรย
"เลวชาติเหลือเกิน! "
เขมชาติคำรามอย่างโกรธจัด อาลียาตัวสั่น คิดว่าเขาจะฆ่าเธอเสียแล้ว แต่เขาก็ยั้งมือเอาไว้
เขมชาติสบถออกมา เห็นได้ชัดว่าเขาโกรธจัด เขารวบเอวบางเอาไว้แน่น กำแทบหักเป็นสองท่อน
เจ็บเข้าเธอก็ร้องและดิ้น
"ปล่อยนะคนบ้า ฉันไม่ได้ทำอะไรทั้งนั้น!"
"อย่ามาตอแหล!"
เขตชาติบีบคอสวยๆ อาลียาหน้าตื่น ชายหนุ่มยกตัวเธอลอยขึ้นจากพื้น อาลียาร้องกรี๊ดดังลั่น
"คุณจะทำอะไร...ไม่นะคะ...ฉันไม่ได้ฆ่าใครได้โปรด แล้วคุณจะเสียใจ ที่ทำแบบนี้..." อาลียาร้อง
"ไปลงนรกซะไป!" เขาคำรามทำท่าเหมือนจะฆ่าเธอ เธอทุบเขา แต่เขาบีบคอมาแรงกว่าทำเอาเธอสำลัก
"เขตขา...จ๋าหายใจไม่ออก"
"ดี...ทีฆ่าคนอื่นล่ะ คิดว่าเขาไม่เจ็บหรือไง"
"ฉันไม่ได้ทำ ปล่อยนะ"
เธอทุบเขา เธอมองเขาปากสั่น แทบหายใจไม่ออกแล้ว น้ำตาหญิงสาวซึมออกมา นี่เขาจะฆ่ากันจริงๆล่ะหรือ
"อยู่เฉย...หรือว่าอยากจะให้ผมฆ่าคุณจริงๆ"
เขมชาติข่มขู่ ดูเหมือนเป็นวิธีเดียวที่ทำให้ อาลียาชะงักไปได้
"อย่านะ"
ใบหน้าหล่อๆนั่นเหยียดยิ้มออกมาเหี้ยมเกรียม
"งั้นก็อย่าดิ้นซิ สู้ไปก็เจ็บตัวเปล่า" เธอพูดหอบๆ
"ใครจะยอมให้คุณฆ่าง่ายๆล่ะ"
"ก็เอาซิ เรียกพวกมาเลย เปิดหน้ากันมาให้เห็นๆเลยว่า ใครเป็นใคร จะได้จัดการได้เรียงตัว"

รักด้วยใจ บัวริน