หากท่านชั่วช้านัก...เช่นนั้น​ข้า​ก็​ข​อบาย​

กู้เหยียนได้มาเกิดใหม่ในร่างชื่อเดียวกัน ความทรงจำของเจ้าของร่างเดิมนางจำได้ทั้งหมด รวมถึงเรื่องชั่วช้าที่สามีเคยทำให้เจ็บแค้นใจด้วย ใครอยากทนก็ทนไป แต่นางจะไม่ทนอีกแล้ว...



************

" นี่เป็นร้านเครื่องประดับนะ ไม่ใช่สถานที่พลอดรักกัน " หวังเฉิงอวิ๋นกล่าวอย่างไม่สบอารมณ์ พลางก้าวขาเข้ามาใกล้ทั้งสองคน

" พวกข้าก็ไม่ได้ทำเรื่องใดเสื่อมเสียเสียหน่อย" ฉู่เซียวเหิงโต้กลับ เอื้อมมือไปดึงแขนกู้เหยียนให้มายืนหลบอยู่ข้างหลังเขา

หวังเฉิงอวิ๋นแสยะยิ้มเย้ยหยันก่อนพูดว่า " ไม่นึกว่าท่านมีรสนิยมชมชอบสตรีที่ผ่านการแต่งงานมาแล้วเช่นนี้ด้วย ท่านชอบนักหรือที่ได้กินของเหลือต่อจากคนอื่น "

คำพูดของหวังเฉิงอวิ๋นทำกู้เหยียนคิ้วกระตุก เขากล้าเปรียบเปรยนางว่าเป็นของเหลือจากเขางั้นหรือ

" ข้าแต่งงานเพียงหนึ่งครั้งยังถูกเปรียบเปรยว่าเป็นของเหลือ เช่นนั้นบุรุษที่ผ่านสตรีมาเป็นร้อยเป็นพันเช่นท่านเล่า ควรเปรียบเป็นอะไรดีเจ้าคะ "

กู้เหยียนก้าวขาขึ้นมาเผชิญหน้ากับหวังเฉิงอวิ๋น สายตาของนางเต็มไปด้วยความเกลียดชัง นางอุตส่าห์ข่มใจไม่ให้โกรธเคืองเขาแล้วแท้ๆ แต่เขาก็ยังเอาแต่พูดจากระทบกระทั่งนางไม่เลิก

" กู้เหยียน " น้ำเสียงกร้าวดุเอ่ยเรียกชื่ออดีตภรรยา

" ท่านสบายใจเถิด ข้าไม่เคยมองเหยียนเหยียนเป็นของเหลือของใคร " ฉู่เซียวเหิงพูดแทรกขึ้น เขาหันหน้าไปมองนาง ก่อนพูดต่ออีกว่า " ในสายตาข้า นางเป็นสตรีที่งดงามและล้ำค่ายิ่ง จนข้านึกเสียดาย หากตอนนั้นข้ามีความกล้ามากกว่านี้ ข้าคงได้แต่งงานกับนางไปแล้ว ข้าไม่น่าหลีกทางให้คนเช่นท่านเลย "

**********

ซื้อในระบบของ Meb และ Android ถูกกว่า iOS (Apple)

***********

โปรดทดลองอ่านตัวอย่างก่อนสั่งซื้อ