ฟ้าเทียมดิน

"เธอคือดอกฟ้าผู้สูงศักดิ์ เขาคือดินบ้านนอกที่ต่ำต้อย"
รสิกา คือ 'คุณหญิงเมี่ยง' ผู้สง่างาม แต่เมื่อความทรงจำหลุดลอย... เธอกลับกลายเป็นเพียง 'เมีย' ของ พสุธา ชายชาวสวนธรรมดา
ทุกสัมผัสที่เขาหยิบยื่นคือรักที่บริสุทธิ์ ทุกคำบอกเล่าคือความเท็จที่จำเป็นเพื่อรักษาชีวิต
เมื่อชาติกำเนิดถูกเปิดเผย ความรักที่เป็นดั่งคำโกหกต่อฐานันดรนี้ จะจบลงด้วยการเป็น ฟ้าและดินที่ไม่อาจบรรจบ หรือเลือกเดินหันหลังให้กับชีวิตสวยหรู เพื่อกลับสู่ดินที่พร้อมโอบอุ้มฟ้าเสมอ

"อย่ามาหันหลังใส่วาดนะคะ หันกลับมา" เธอขึ้นเสียงใส่เขาเล็กน้อย
"เอ่อ จะ จะ ถอดกางเกงครับ" เขาบอกอย่างประหม่า
"แล้ว... แล้วยังไงคะ" เธอว่า แต่เขายังยืนนิ่งทำอะไรไม่ถูก เธอจึงจับไหล่เขาให้พลิกหันกลับมา ชายหนุ่มก็มองหน้าเธอสลับกับมองความอวบอัดใหญ่ซ่อนรูป ไม่เหมือนรูปร่างที่อ้อนแอ้น ขณะที่กำลังมองเพลินก็ถูกเธอถอดกางเกงลงจากทั้งนอกและใน กระทั่งลืมตัวว่างูอีกตัวมันโผล่ออกมาแล้ว
"นี่อะไรคะ ทำไมคอตกแบบนี้" เธอว่าพลางก้มหน้าลงมอง สลับกับเงยหน้ามองเขา ชายหนุ่มก็มองตามสิทีนี้
"เอ่อ ก็จะให้มันชูคอขึ้นมาทำไมเล่า" เขาตอบน้ำเสียงอึกอัก
"อยู่กับวาดไม่เคยเห็นคอตก ทำไมคะ พอเป็นรสิกาแล้วคอตกเลยเหรอ" เธอแกล้งว่าให้เขา
"ก็... โดนเมียดุอยู่มันก็ต้องคอตกแหละ"