ปฏิเสธหัวใจอย่างไร (หนังสือเสียง)

เรื่องมันเริ่มจากที่เธอและเขามีภารกิจร่วมกัน คนหนึ่งคือคุณอา อีกคนเป็นคุณน้า ที่ต่างต้องช่วยกันดูแลเด็กแฝดวัยสิบเอ็ดขวบ สามปีที่อยู่ด้วยกันทุกอย่างผ่านไปอย่างเรียบง่าย แต่วันดีคืนดีเขากลับเอาตัวเข้ามาใกล้ ถึงขั้นแนบชิด แถมยังตีมึนสนิทยอมให้คุณปู่ของเด็กๆ จับหมั้นกับเธอง่ายๆ
"ฉันเต็มใจน่า รับหมั้นฉันเถอะนะ"

จู่ๆ คนที่เคยนิ่งเคยขรึมในสายตาเธอก็ดูเปลี่ยนไป...
"คุณธิป…"
"ไม่ต้องกลัวน่า"
"แต่ว่ามัน…" ใบหน้าหวานสะบัดส่ายไล่ความอึดอัด
"รู้สึก ไปด้วยกัน อยาก ไปด้วยกัน เดี๋ยวมันจะดีเอง แค่เชื่อฉัน"

แต่เพราะคนสองคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน การตีความความรู้สึกจึงขาดๆ เกินๆ
สำหรับ เขา คำว่า รัก มันสั้นและง่ายที่จะพูด การกระทำสิ ที่จะนำทุกอย่าง...ชัดเจน ไม่มีสิ่งใดแอบแฝง
"อยากกัดให้ช้ำ"
"คะ ?"
"หึ พรุ่งนี้ต้องตื่นกี่โมงนะ"
"หกโมงเช้าก็น่าจะทัน…ค่ะ…" เห็นดวงตาคมคายหรี่แคบลงอีก ก็ชักสะกิดใจ ไหนจะมือใหญ่ที่เริ่มเข้ามาลูบมากอด "อย่าทำให้เฌอต้องตอบคำถามทุกคนเลย"

ทว่าสำหรับ เธอ การกระทำนั้นกลับถูกตีความว่าเป็นแค่ความต้องการตามธรรมชาติของผู้ชาย
"จำใจรึเปล่าคะ"
"กช ดูเพื่อนเธอ ไม่เชื่อใจกันเลย เรื่องหมั้น เราเคยคุยกันแล้วไม่ใช่เหรอว่าฉันเต็มใจ เรื่องแบบนี้ใครก็บังคับฉันไม่ได้ จำไม่ได้รึไง หรือไม่ได้ยิน หรือไม่เข้าใจ การตัดสินใจของฉันมันดูฝืดฝืนมากรึไง เฌอริตา"

เมื่อพ่อกับแม่บุญธรรม ไม่เข้าใจกัน จึงพานให้เด็กแฝดพากันร้อนรน
"แต่ครั้งนี้เฮนรี่รู้สึกไม่ปกติ"
"ฮันก็ด้วย อาธิปยังง้อน้าเฌอไม่สำเร็จอีกเหรอ"
"เราไปกินข้าวดีกว่าเนอะ หิวไม่ใช่เหรอ"
"โธ่ มามี้ โกรธอะไรแด๊ดดี้นะ ให้ฮันไปดุให้เอาไหมล่ะ"
"เดี๋ยวมามี้ดุแด๊ดดี้เอง เราสองคนน่ะ เลิกงอแงได้แล้ว"
"นะ นะ บอกหน่อย เดี๋ยวไปบอกแด๊ดดี้มาง้อดีๆ"

ในเมื่อสิ่งที่เคยชัดเจนสำหรับเขา ไม่ชัดเจนสำหรับเธอ...เขาคงต้องเพิ่มความหวานให้เท่าทันความซาบซ่านที่ดูเหมือนจะล้นเกินไป...

-----------------
มู้ดแอนด์โทน เป็นแบบอุ่นๆ ครอบครัวสุขสันต์ แม้คนรับบทพ่อกับแม่บุญธรรมของแฝดจะไม่ค่อยเข้าใจกัน แต่ก็ปฏิบัติต่อกันอย่างดี