พิศวาสรักนางบำเรอข้ามคืน

“ถอดเสื้อผ้าของคุณออกเดี๋ยวนี้ ธารา!”
“ถะ...ถอด...ถอดเสื้อหรือคะ”
“ใช่ ผมสั่งให้คุณถอดเสื้อผ้า” ไคล์ย้ำคำสั่ง ก่อนจะเอ่ยบอกต่อ “ผมต้องการให้คุณทำหน้าที่นางบำเรอเดี๋ยวนี้”
“ไม่...ฉันไม่ถอด”
“คุณเป็นนางบำเรอของผม นางบำเรอไม่มีสิทธิ์ปฏิเสธความต้องการของคนที่เป็นเจ้าของตัวเธอ จำไว้ธารา! นางบำเรอต้องสงบปากสงบคำ เรียวปากน้อยๆ คู่นี้มีไว้สำหรับมอบความสุขให้กับผมเท่านั้น”
มือเล็กสั่นเทา ขณะค่อยๆ ปลดเสื้อผ้าออกจากเรือนร่างอรชรงามสล้างตามคำสั่งของไคล์ “สักวัน ฉันจะเอาชนะคุณให้ได้ คุณไคล์ พาร์กเคอร์”
“หุบปาก! ผมต้องการรักคุณเดี๋ยวนี้ พร้อมสำหรับการทำหน้าที่นางบำเรอมือใหม่หรือยัง ธารา!”
น้ำเสียงที่หลุดออกมาแหบสั่นพร่าตามอารมณ์ของผู้เป็นเจ้าของ ยิ่งได้กวาดสายตามองทั่วเรือนร่างอรชร ทิ้งสายตาอ้อยอิ่งอยู่ตรงปทุมถันงามสล้างที่ประดับไปด้วยยอดถันสีหวาน ที่อยู่ล่อตาล่อใจ ยิ่งจุดอารมณ์รักของไคล์ให้เดือดพล่านมากกว่าเดิม

ธาราถูกยัดเหยียดข้อหาฆ่าคนตาย ทั้งๆ ที่เธอไม่ได้ทำเช่นนั้น หญิงสาวต้องหนีหัวซุกหัวซุนเพื่อเอาตัวให้รอดพ้นจากการถูกจับกุม และเพื่อให้รอดพ้นจากคนที่กำลังตามล่าต้องการฆ่าปิดปากเธอ
ไคล์ พาร์กเคอร์ คือคนๆ เดียวที่สามารถปกป้องลูกนกหลงรังอย่างธาราได้ แต่! มีเงื่อนไขว่าธาราจะต้องเป็นนางบำเรอ จ่ายค่าจ้างให้กับเขาด้วยเรือนร่างงดงามของเธอ
ธาราจำต้องยอมตกอยู่ใต้เปลวไฟสวาทอันเร่าร้อนของไคล์ เพราะมีเขาคนเดียวเท่านั้นที่จะช่วยให้เธอรอดพ้นจากภัยมืดที่ตามล่ารินรดต้นคอ!