กุสุมาแล้งรัก

แอบรักเขามาหลายปีตั้งแต่ยังเป็นเด็กน้อย เขาไม่รักเธอตอบ มองเธอเป็นแค่เด็กข้างบ้าน เธอไม่ว่า แต่จะมารักพี่สาวของเธอต่อหน้าต่อตา เธอยอมไม่ได้!

"หยุดพูดได้แล้ว และเอาหลักฐานมาให้พี่ดูหน่อยสิว่าแมงปอเขาทำร้ายเรายังไง อย่างน้อยดอกไม้ก็ต้องมีรอยแผลเป็นหรือภาพจากกล้องวงจรปิดมาเป็นหลักฐานยืนยันใช่ไหม"

กุสุมานิ่งสนิทไปเลยทันที เมื่อได้ยินน้ำเสียงที่แสนเย็นชากับประโยคคำพูดที่ฟังแค่ครั้งเดียวก็รู้แล้วว่าเขายังไม่เชื่อเธอ

"ไหนล่ะ เอาออกมาให้พี่ดูหน่อยสิ ถ้าไม่มีหลักฐานอะไรเลยแล้วพี่จะไปพูดต่อหน้าแมงปอได้ยังไงว่าพี่ต้องการเลิกกับเธอเพราะเธอทำร้ายน้องสาวพี่ มีไหมดอกไม้ จะแผลเป็นหรือภาพถ่าย หลักฐานอะไรก็ได้ พวกข้าวของของเธอที่ถูกเขาทำลาย ถ้าเธอไม่มีอะไรมายืนยันคำพูดของตัวเองเลย แล้วพี่จะเชื่อลงได้ยังไงว่าเขาทำ!"

ประโยคสุดท้ายรเมศเดินเข้ามาพูดกับเธอใกล้ ๆ พร้อมตะคอกใส่อย่างที่ไม่เคยทำกับใครมาก่อน หญิงสาวตกใจมากสะดุ้งเฮือกจนเนื้อตัวสั่นเทาไปหมดกับน้ำเสียงและสายตาที่พี่ชายคนนี้ไม่เคยใช้มองเธอมาก่อนเลยในชีวิต

"เพราะฉะนั้นถ้ายังอยากมีตัวตนในชีวิตของพี่อยู่ ถ้ายังอยากมาที่นี่แล้วได้เจอพี่ พี่ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่จะได้ยินอะไรแบบนี้ออกมาจากปากของดอกไม้ เพราะถ้าสักวันนึงพี่กับแมงปอจะเลิกกันเราก็จะเลิกกันเพราะไม่รักกันแล้ว ไม่ใช่เพราะดอกไม้ เข้าใจไหม"

เพราะพูดอย่างไรเขาก็ไม่เชื่อ ใครเตือนก็ไม่ฟัง และพี่สาวโรคจิตของเธอจะมีความสุขกับการทำลายความรู้สึกของเธอไปมากกว่านี้ไม่ได้ สุดท้ายแล้วเพื่อช่วยให้เขาหลุดจากการเป็นเหยื่อของพี่สาว กุสุมาจึงต้องลงมือวางแผนทำให้เขากลายมาเป็นเหยื่อของตัวเองแทน นี่จึงเป็นจุดเริ่มต้นที่ทำให้ดอกไม้งามอย่างเธอต้องถูกต้นน้ำชิงชัง จนทำให้เสียน้ำตานับครั้งไม่ถ้วน