จีบยากนักคุณสามีสุดที่ร้าย

"ปิ่นตะวัน"จับจองพ่อเลี้ยงธนินท์เป็นเจ้าบ่าวตั้งแต่แรกเห็น ขอจีบลูกชายจากพ่อเขาอย่างไม่ละอาย พอได้มาเป็นสามีสมใจก็ยังต้องจีบต่อ เพราะสามีคนนี้ชั่งเอาใจยาก สำนวนไทยว่าไว้
"น้ำหยดลงหินทุกวันหินกร่อน แต่ไหงหินคนนั้นถึงบอกรำคาญ


.....อดีต.....

"กอดก็ไม่ได้ แตะตัวก็ไม่ได้ มองหุ่นก็ไม่ได้...ให้ตายเถอะ พี่ธนินท์ฆ่าปิ่นตรงนี้ให้ตายเสียยังดีกว่า"เธองอแงไม่พัก เขาเอาแต่ใจเกินไปแล้ว เรื่องพวกนั้นคนเป็นภรรยามีสิทธิ์ทุกอย่าง

"ก็เพราะป้องกันตัวจากเธอไง แล้วอย่าลืมอ่านข้ออื่นด้วย เพราะถ้าผิดสัญญาขึ้นมาต้องจ่ายหมดตัว ฉันไม่สงสารนะ"
....อนาคต....

"ในสัญญาเขียนไว้ว่าข้ามมายังเขตของอีกฝ่ายจ่ายสองหมื่น สัมผัสร่างกายนอกร่มผ้าห้าหมื่น สัมผัสร่างในร่มผ้าหนึ่งแสน นี่ยังไม่รวมที่พี่ธนินท์มองกันด้วยสายตาหื่น ๆ ด้วยนะคะ" เธอจำได้คร่าว ๆ เท่านี้ ถ้ายกทุกข้อมาคิด พ่อเลี้ยงธนินท์คงได้หมดตัวก็คราวนี้

"แล้วอีกอย่าง...พี่ธนินท์ไม่ได้ทำครั้งเดียวด้วย ปิ่นนับทุกครั้งไม่ตกหล่น"