ไร้เมฆา

ขอต้อนรับสู่อาณาจักรชุนชิว...อาณาจักรแห่งความหวัง อาณาจักรแห่งความเป็นไปได้ และอีกมากมายที่อาณาจักรแห่งนี้ได้สร้างสรรค์ จรรโลงโลกใบนี้ให้งดงาม....

แต่ไม่ใช่กับเจ้า...หานเฉิง!

"ไม่เป็นไร ข้ากับเจ้าถือว่าเป็นคนกันเองนะ แต่เจ้าอย่าลืมนะ ข้างๆ ข้าคือท่านแม่ทัพหาน เจ้าอย่าเสียมารยาทใส่เขานะ และเขาคือหัวหน้าข้าด้วย"

เจ้าบ้านี่คือหัวหน้าเจ้าเหรอ?

จงจื่อเว่ยแทบไม่อยากเชื่อเลยจริงๆ ว่าไอ้คนที่ลวนลามเธอเมื่อหลายวันก่อนนี่คือท่านแม่ทัพหาน ปกติเรื่องความสถุน กักขฬะ นี่รับรู้โดยทั่วกันอยู่แล้ว พอเจอตัวจริง นี่ยิ่งกว่าที่เขาเล่าลือกันอีก ทุเรศไม่พอ แถมยังบ้ากามอีกด้วย เธอไม่อยากนึกถึงวันที่เขาสัมผัสร่างกายเธอ ขโมยจูบแรกของเธอกับชายที่คู่ควร รวมไปถึงอีกนิดเดียวก็จะได้เล่นบทรักหลังสวนท้อในหอคณิกาเสียแล้ว จงจื่อเว่ยรู้สึกเกลียดหานเฉิงในแบบที่ไม่เคยเกลียดใครเท่านี้มาก่อน ด้านหานเฉิงยืนกอดอกนิ่ง มองหน้าเธออย่างยียวนกวนอารมณ์จนอยากเตะสักทีสองที