ผวาทุกคราเมื่อจอมราชาอยู่ข้างกาย

เพราะถูกเนรเทศออกจากเมือง ทำให้ 'หนิงเจี้ยน' มารสาวอดีตมือขวาของจอมมารต้องถูกน้องสาวฝาแฝดใช้กลอุบายสังหาร ดวงจิตที่ยังหลงเหลือความแค้นฝังใจจึงเข้าไปอยู่ในร่างของสตรีอ่อนแอนาม 'ฮุ่ยผิง' ที่นอนเป็นเจ้าหญิงนิทรามานานถึงห้าปี อีกทั้งห้องนอนของเจ้าของร่างยังถูกปิดตายไร้บ่าวไพร่เข้ามาดูแล

แม้กระทั่งบ่าวรับใช้ข้างกายก็ถูก 'ฮุ่ยซิ่ว' น้องสาวต่างมารดาแย่งไป มารสาวในร่างใหม่จึงใช้ชีวิตค่อนข้างลำบาก ทว่าเรื่องวุ่นวายก็ยังไม่จบสิ้นเมื่อการปรากฏตััวของ 'หวังหย่งจิน' อดีตคู่หมั้นเจ้าของร่างเดิม ที่เคยทำให้ฮุ่ยผิงเป็นฝ่ายวิ่งตามหลังเขามาตลอดนั้น บัดนี้กลับควงแขนเข้ามาในจวนสกุลฮุ่ยพร้อมกับผู้เป็นน้องสาว แต่เรื่องน่าเบื่อภายในจวนก็ยังไม่จบลงแค่นั้น ยามที่ร่างสูงของคนผู้หนึ่งย่างกายออกมาจากห้องนอนของนาง ทำให้งานแต่งเร่งรีบถูกจัดขึ้นมาอย่างกับสายฟ้าแลบ เมื่อผ้าคลุมหน้าเจ้าสาวถูกเปิดออกจึงได้พบกับใบหน้าหน้าหล่อเหลาของจอมมาร 'หลงเจี้ยนกั๋ว'

"เจ้าคงไม่ได้รังเกียจสามีไม่มีหัวนอนปลายเท้าไปแล้วหรอกนะ?" หากท่านที่เป็นถึงจอมมาร เจ้าชีวิตของอมนุษย์ทั้งเมืองนั้นเรียกว่าไม่มีหัวนอนปลายเท้า นางที่เป็นอดีตผู้ติดตาม ไม่มีที่อยู่เป็นของตัวเองจริง ๆ จะเรียกว่าอะไรได้เล่า

"ข้าคงคิดมากไปเองนั่นแหละ ความจริงเจ้าก็อาจพูดน้อยเช่นนี้มาตั้งแต่แรกแล้วก็ได้นี่นา"

ทั้งโทษของมารที่ลักลอบออกมายังแดนมนุษย์นั้นก็ไม่ได้ทำให้นางลืมได้เลยสักครา กลัวว่าจะถูกนายท่านจับได้ ยิ่งเขาชอบมาเปล่าลมร้อนข้างหูบ่อย ๆ ก้อนเนื้อในอกก็ยิ่งทำงานหนักมากขึ้นเท่านั้น มารสาวในร่างมนุษย์จึงต้องใช้ชีวิตที่แสนน่าเบื่อไปพร้อมกับความวิตกไม่เว้นแต่ละวัน