รสกาล

"มันคือเรื่องจริงหรือคะ"
"นี่แค่เริ่มต้นเท่านั้น"
"แล้วเกิดอะไรขึ้นต่อจากนี้...มีเรื่องเกิดขึ้นกับตัวฉันใช่ไหม?"
ครามขบกรามจนเป็นสัน หากบุคคลที่คง ‘ยันตราคม’ ตรงหน้าเขา ย้อนรำลึกความทรงจำได้ เวรกรรมแห่งอดีตนั้น ไม่เพียงจะทำให้บุคคลคนนั้นเจ็บปวด แต่ตัวเขาเองจะยิ่งเจ็บปวดกับสิ่งที่เขาพยายามลืมเลือนมาร้อยกว่าปีเช่นกัน
"มันเกิดเรื่องราวอีกมากมายยิ่งกว่าที่คุณควรรู้ และต้องรีบป้องกันก่อนที่พวกมันจะทันรู้ตัว"
เขาเอ่ยถึงใครกัน
"ใครหรือคะ?"
"คนที่ผมควรจะฆ่าเขาทิ้ง เมื่อสองร้อยกว่าปีที่แล้ว!"
นี่คือปฐมบทของ ‘รสกาล’ ที่เชื่อมโยงอดีตและปัจจุบัน ผ่านพ่อครัวลึกลับ ผู้มีอดีตอันยาวนาน กับ หญิงสาว ผู้เป็นแสงสว่างแห่งใจเขา

รสชาติอาหาร เหมือนรสชาติของชีวิต หากไม่เปรี้ยว เผ็ด ขม ก็ย่อมไม่เคยชินกับความหวานและความสุข หากอยากใช้ชีวิตให้สมบูรณ์ ก็ย่อมต้องคุ้นชินกับ ‘ทุกรสชาติของชีวิต’ เช่นกัน และ ‘อาหาร’ ก็เหมือนสายสัมพันธ์ ยิ่งเป็นอาหารโบราณ มันจะปลุกความทรงจำและพาคนที่เคยรู้จักกัน...กลับมาเจอกันอีกครั้ง
โดยเฉพาะ ณ ร้านรสกาล แห่งนี้ และ เมนูพิเศษ ของที่นี่
"รสกาลของคุณคราม คือ รสแห่งกรรม ใช่ไหมคะ"
"จะพูดอย่างนั้นก็ได้ครับ รสกาลเปิดขึ้นเพื่อให้คนรับรู้รสชาติของกรรมที่ตัวเองกระทำมา และกำลังเฝ้ารอคนที่ควรได้รับผลกรรมที่สุดมายังร้านแห่งนี้"
ชีวิตคนเรา มันมีแค่ชีวิตเดียวที่ไหน...วันเวลาเท่านั้น จะเรียกเวรกรรมมนุษย์มาชดใช้ให้หมดสิ้นได้!

"หยุดเถิด ไอ้พระยาชั่ว...หนี้ในอดีตถึงเวลาชำระแล้ว"
เสียงของคุณคราม เขามาที่นี่หรือ มัยรารีบลืมตา แต่ทุกอย่างยังดูเหมือนเดิมไม่มีวี่แววของเขา นอกจากแสงประหลาดน้ำเงินทองนั้น ยังรายล้อมปกป้องเธออยู่รายรอบ
"พวกเอ็งหยุดข้าไม่ได้! ข้าอยู่เหนือกาลเวลาแล้ว!!"
เสียงของ ‘เจ้าคุณแม่ทัพ’ กรีดร้องกระหยิ่มกึกก้อง
"ไม่มีใครเหนือกาลเวลา นอกจากความจริง!!"
คนเราต่อให้ยืนยาวมากี่ร้อยปี มีชีวิตอมตะมากด้วยฤทธิ์เดชอัศจรรย์เท่าใด ก็หนี ‘ความจริงแห่งกรรม’ ของตัวเองไม่พ้น
ทุกชีวิต ย่อมต้องดำเนินตาม...หลักธรรม ‘กมฺมุนา วตฺตตี โลโก’
อันมีความหมายว่า สัตว์โลกทั้งหลาย ย่อมเป็นไปตามกรรม ทั้งสิ้น!

"หวังว่า ท่านผู้อ่านจะได้รับ ‘รส’ อะไรบางอย่างติดหัวใจหลังจากปิด ‘รสกาล’ เล่มนี้ลง อาจไม่ใช่รสหวาน ไม่ใช่รสขม แต่อาจเป็น ‘รสของความเข้าใจ’ ซึ่งจะทําให้คุณอยากใช้ชีวิตต่อ...ด้วยหัวใจที่มีพลัง และมุ่งมั่นกว่าเดิม"
วรรณวรรธน์ ตั้งความหวัง ตั้งหัวใจไว้กับงานชิ้นนี้ สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม ร่วมทำงานก็ด้วยเจตนารมณ์และหัวใจเดียวกัน เรารักผู้อ่านของเราเสมอ ต่างพยายามมอบสิ่งที่ดีให้กัน เหมือนกับที่เราได้รับจากผู้อ่านของเราตลอดมา
แม้ทุกชีวิตจะเต็มด้วยคราบน้ำตา แต่ทุกคนก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า
เมื่อความทุกข์ทรมานได้ผ่านไปแล้ว ความสุข ความอบอุ่น ก็หวนคืนกลับมาอยู่เสมอ และเราทุกคนต่างก็หวังกันเช่นนั้น
ขอให้ความหวังอันพึงมี สถิตดั่งแสงสว่างแห่งใจ อยู่กับคุณตลอดไป

รักชนก นามทอน
บรรณาธิการ สำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม
เดือนตุลาคม ๒๕๖๘