[ฮาเร็ม] พวกข้าจะพาเจ้าก้อนแป้งกลับมาเอง (เล่ม ๑)

ชะตาสตรีที่ถูกหลอกใช้จนเสียทุกอย่างถูกเปลี่ยนใหม่ นางหวนคืนมาเพื่อชนะ ได้สามีมากมาย ได้แก้แค้นผู้ชายเลวทราม รอก่อนเจ้าก้อนแป้ง ข้าจะหาท่านพ่อใจดีมาให้เจ้า

(ฮาเร็มแท้ นางเอกเร่าร้อน พระเอกสี่คน)

หญิงบ้าคนหนึ่งนั่งขอทานอยู่ข้างถนน
เผ้าผมรุงรังล้อมใบหน้าอันเต็มไปด้วยคราบฝุ่น นางเคยมีคนรัก… เคยมีลูก แต่ใครก็ไม่รู้แย่งลูกนางไป แล้วนางก็ไม่รู้ว่าจะไปตามหาอย่างไร นางเดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย… เดี๋ยวร้องไห้เดี๋ยวหัวเราะ เพราะความเสียสติ แค่เป็นบุรุษถือของผ่านมา นางก็พุ่งตัวเข้าไปยื้อแย่ง
"ลูกข้า… ลูกอยู่ไหน?"
"ไสหัวไปนางบ้า" ชายหนุ่มหันมา เห็นเป็นแค่หญิงบ้าก็ไม่สนใจอะไร เขาไม่ได้เห็นนางครั้งแรก… แต่เห็นนางมาแล้วหลายครั้ง นางเป็นหญิงบ้าโง่งมที่ไม่มีใครเห็นหัว แม้จะนั่งขอทานก็ไม่มีใครให้อะไรเป็นจริงเป็นจัง อย่างมากก็โยนเศษเงินให้ เห็นเป็นเรื่องสนุก
"ข้าไม่ใช่นางบ้า ข้าคือซ่างกวนหยุนหวงผู้งดงาม" ซ่างกวนหยุนหวงก็ลุกขึ้นยืน แม้โครงหน้าจะมีเค้าความงดงามอยู่บ้าง แต่เมื่อเผ้าผมรุงรัง ผิวหยาบกร้าน จึงแทบไม่เหลือความงาม ยิ่งนางพูดว่านางงดงาม นางยิ่งกลายเป็นแค่ตัวตลกให้คนหัวเราะเยาะเย้ยถากถาง
"เจ้านะหรือสตรีตระกูลซ่างกวน?"
"ใช่ ข้าคือซ่างกวนหยุนหวง"
"เหลวไหล"
"ข้าพูดความจริงนะ... ท่านพ่อน่ะ... รักข้ามาก ข้าจะบอกท่านพ่อให้มาจัดการพวกเจ้าให้หมด" ซ่างกวนหยุนหวงพูดไม่ทันขาดคำ ชายหนุ่มก็เตะนางล้มลงไปนอนกองกับพื้น ท่ามกลางผู้คนที่มองดูแต่ไม่มีใครช่วยอะไร บางคนขำขัน บางคนนินทา บางคนซ้ำเติมแล้วก็เดินผ่านไป บางคนยิ่งทำร้ายด้วยการข่มขืนย่ำยี
ซ่างกวนหยุนหวงน้ำตาไหล…
มารดาผู้นี้คิดถึงเจ้าก้อนแป้งเหลือเกิน
________________________________________
พระราชวังซือต้าหวังจ้งเทียน
เทพซ่านเหยียนกับเทพเหรินอี้กำลังจะมีสอบจึงเข้ามาในห้องทรงพระอักษร แต่ด้วยความอยากรู้อยากเห็น แทนที่จะมาอ่านหนังสือกัน ก็เผลอมาอ่านเรื่องประวัติมนุษย์ ซึ่งก็บังเอิญไปอ่านเรื่องราว ‘ซ่างกวนหยุนหวง’ สตรีที่ต้องเจอแต่เรื่องเลวร้ายตั้งแต่เกิดจนวันตาย
"นะ… นี่มันเรื่องบัดซบอะไรกันเนี่ย?"
"นั่นสิ เสด็จพี่รอง ข้าไม่เคยเจอเรื่องไหนบัดซบเท่านี้มาก่อนเลย พ่อนางตาย แม่บังคับให้แก้แค้นจนสติแตก ต้องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก แล้วมาโดนผู้ชายเลวหลอกให้รักจนเสียผู้เสียคน มันจะเอาลูกนางไปทำยา ส่วนนางก็เป็นบ้า โดนข่มขืน" เทพเหรินอี้อ่านแล้วคอตก
"นางก็ไม่ได้ตั้งใจจะทำเรื่องเลวร้ายอะไรสักหน่อย มาเจอครอบครัวแบบนี้ไป เป็นใครก็ต้องบ้า" เทพซ่านเหยียนยังตกใจกับเหตุการณ์ที่จะเกิดขึ้นกับมนุษย์คนหนึ่ง ไม่รู้ว่าโลกไปเกลียดชังอะไรนางนักหนา แต่เขาไม่ได้เกลียดชังนาง จึงสลดกับสิ่งที่นางกำลังจะต้องโดนทำลาย
"ข้าว่าเราต้องทำอะไรสักอย่างแล้วล่ะ"
"เจ้าจะทำอะไร?"
"แก้ไขไง"
"แก้ไขเหรอ?"
"ท่านอย่าลืมสิ ว่าเรื่องนี้มันยังไม่ได้เกิดขึ้น… แต่มันเป็นอนาคตของนางในอีกหลายปีข้างหน้า เราแอบมาอ่านเรื่องมนุษย์ล่วงหน้า แปลว่าเรายังมีทางแก้ไขให้เหตุการณ์มันดีไงล่ะ ถ้าเราขัดขวางตั้งแต่ตอนนี้อาจจะยังทัน เสด็จพี่ ท่านตรวจดูให้หน่อยว่าตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นบนโลก"
"นางกำลังจะแต่งงาน" เทพซ่านเหยียนตรวจดูด้วยฤทธิ์ เห็นซ่างกวนหยุนหวงกำลังจะแต่งงานกับชายที่นางไม่ได้รัก ซึ่งนี่คือด่านหนึ่งของความหายนะ เพราะนางจะแต่งไปแล้วถูกสามีบังคับกดดัน จนตกเป็นเหยื่อของการโดนชายชู้ล่อลวง นำมาสู่ความวอดวายต่อเนื่อง
"ตอนนี้เลยเหรอ?"
"ใช่แล้วล่ะ นางกำลังจะขึ้นเกี้ยวเจ้าสาว"
"ฉิบหายแล้ว"
"เจ้าพูดจาดี ๆ เราเป็นองค์ชายนะ"
"จะองค์ชายจะอะไรก็ช่างเถิด ข้าจะช่วยนางให้ได้ ถ้าข้าไม่รู้ก็ว่าไปอย่าง แต่นี่ข้ารู้แล้ว ข้าเห็นทุกความฉิบหายที่จะเกิดขึ้นกับผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนหนึ่ง ข้าจะไม่มีทางยอมให้เรื่องนี้มันเกิดขึ้น" เทพเหรินอี้พูดด้วยความมุ่งมั่นที่ช่วยเหลือคน จนผู้เป็นพี่ชายยิ้มบาง ๆ ให้กับความเมตตา
"เจ้าจะช่วยนางยังไง?"
"ขัดขวางการแต่งงาน ข้าจะเปลี่ยนชะตาให้นาง และครั้งนี้ข้าจะต้องทำให้สำเร็จ"

ตัวอย่าง ความเร่าร้อน

"แล้วเจ้ากังวลเรื่องอะไร?"
"ข้าเพิ่งหนีการแต่งงานมา ข้ายังไม่อยากแต่งงานเจ้าค่ะ" ซ่างกวนหยุนหวงไม่ได้เกลียดเขา นางชอบเขา แต่นางก็ไม่อยากแต่งงานกับใครทั้งนั้น ถ้านางแต่งงาน นางต้องเชื่อฟังสามี ก็แค่คืนนี้… ลองเขาได้นางไปคงเห็นนางใจง่าย แล้วไปหาสตรีอื่นเอง จะเป็นการดีกับทุกฝ่าย
"เช่นนั้นข้าจะรอ… แต่ขอเข้าหอก่อนได้ไหม?" อินจิวอันยังรัดเอวบางไว้... แล้วบุกจูบริมฝีปากอย่างกระหาย เขาไม่ต้องกดดันนางเรื่องการแต่งงานนักก็ได้ เขาจะทำให้นางท้อง ๆ ไปซะ จากนั้นเขาก็ทำตัวเป็นบิดาที่แสนดี อยากรับผิดชอบเจ้าก้อนแป้งตัวน้อย นางก็จะแต่งงานกับเขาเอง
"อื้อออออ…" ซ่างกวนหยุนหวงตาฉ่ำปรือ เมามายรสจูบที่เขามอบให้ มือเรียวเล็กลูบไล้แผงอกอย่างไม่ประสา อินจิวอันบดเบียดใกล้ชิด ให้มันรู้ไปเถิดว่าเขาแข็งแกร่งขนาดนี้จะทำนางติดใจไม่ได้ แม้ความเป็นชายพร้อมทำลายนางแล้ว แต่วาจาก็ยังอ้อนวอนยิ่ง
"ได้ไหมหวงกวา?"