ไพรรำแพน

พลับพลึง แม่หญิงบุญหนักศักดิ์ใหญ่จากดินแดนซ่อนเร้นห่างไกลสายตามนุษย์ หนีมาตุภูมิและศัตรูที่คิดข่มเหงรังแกหมายมั่นจะจับเป็นสองพี่น้องมาเป็นหญิงบำเรอ ระหว่างทางหลบหนีดันเจอพรานหนุ่มผู้ซุกซ่อนความลับภายใต้การใช้ชีวิตเรียบง่าย สมถะกลางขุนเขาลำเนาไพรโดยบังเอิญ

กระบอกปืนด้ามยาวเล็งเป้าหมาย เสียงกระสุนทะยานขึ้นกระแทกร่างงามสง่าสีสันฉูดฉาดบาดตา ท่ามกลางฝูงนกกระเรียนขาวบริสุทธิ์จนร่วงหล่นลงมากระแทกพื้นหญ้าหนานุ่ม

พรานหนุ่มคิดว่านางคือไก่ฟ้าพญาลอ…

ทว่านางคือ ’แม่หญิงพลับพลึง‘ หลานสาวหัวแก้วหัวแหวนผู้กุมอำนาจเด็ดขาดในเกาะพานเร้น มาตุภูมิของพงศ์เผ่านกยูง หนึ่งในตระกูลวิหคทรงอำนาจในอดีต ผู้ถูกให้ท้ายตามใจจนเสียคน มีนิสัยเย่อหยิ่งจองหองพองขน ประหนึ่งบุปผางามซ่อนพิษ

ยามนางสิ้นท่าราบคาบกลับเป็นเขาที่หิ้วคอนางห้อยต่องแต่งกลับกระท่อม จากที่คิดจะนำนางกลับไปย่างพลันเปลี่ยนความคิดอยากจะเลี้ยงนางไว้เป็น ‘สัตว์เลี้ยง’ ดูเล่นซะงั้น

แม่หญิงพรหมจรรย์ต้องมาตกอยู่ในสถานะสัตว์เลี้ยง รายล้อมไปด้วยพรานหนุ่มวัยกำดัดสามคนที่มักจะเปลื้องผ้าถอดผ่อนต่อหน้านาง สายตาเจ้ากรรมดันทรยศหลุกหลิกล่อกแล่กมองหน้าท้องแข็งกร้าวจนน้ำลายสอ

ความป่าเถื่อนที่นางเคยดูถูก นานวันเข้าดันเข้าตาเสียได้!

ส่วนพรานหนุ่มเปล่าเปลี่ยวหัวใจเห็นสายตาหื่นกระหายของแม่นกยูงตัวน้อยก็ยิ่งได้ใจ แอบเปลื้องผ้าให้สัตว์เลี้ยงแสนรู้เห็นทั้งตั้งใจก็ดีไม่ตั้งใจก็ดี ไม่ว่าจะอยากมองก็ต้องมอง จนกระทั่งความเคลือบแคลงมาเยือนความลับที่แม่นกยูงตัวน้อยซุกซ่อนเอาไว้ถูกเปิดเผย เขาดันมีความคิดจะรวบหัวรวบหางนางจับทำเมีย

จากที่หลอกกินดื่มกลายมาเป็นคนร่วมเรียงเคียงหมอนเสียได้ ความรักอลหม่านจะดำเนินไปในแนวทางใด โปรดติดตาม...