กรงรักเพลิงปรารถนา

เมื่อเกมนี้ นังชู้แพศยา มารดาของ ‘เธอ’ เป็นฝ่ายเริ่มก่อน ด้วยความแค้นอันแรงกล้า ทำให้ ‘เขา’ ไม่สนคิดวิธีการเอาชนะใด ๆ เขาจะขุดเอาความสารเลวทุกอย่างและทำทุกวิถีทางเพื่อ ‘คิดบัญชีล้างบาป’ ที่เธอแทน

> > > > >

"ถอดเสื้อผ้าออกทีละชิ้น ต่อหน้าฉันเดี๋ยวนี้!"
น้ำเสียงเย็นชาทำเอาเธอรู้สึกผวาจนน้ำตาคลอเบ้า หลังสิ้นสุดคำสั่งมือหนาก็สะบัดปลายคางมนออกอย่างน่ารังเกียจ
"ไม่ค่ะ ฉันไม่ทำ…ฉันไม่มีทางทำแบบนั้น" วริษาดวงหน้าแดงก่ำส่ายหน้าปฏิเสธมาขณะเอ่ยพึมพำ
"ก็เธอเป็นคนเสนอเอง ดีลนี้แฟร์ดีนะ เอาศักดิ์ศรีของเธอ...แลกกับการมีชีวิตรอดของแม่และน้องชายของเธอ"
ภามเดินไปยืนกอดอกพิงผนังรอดูผลงานใหม่ล่าสุดที่เขาเพิ่งจะนึกขึ้นมาได้ ดวงหน้าหวานที่น่าสงสารเริ่มหลั่งน้ำตาออกมาช้า ๆ
"ฉะ…ฉันทำไม่ได้ คุณภามอย่าใช้วิธีนี้แก้ปัญหาเลยนะคะ"
"ถ้าเธอไม่ยอมทำตามที่ฉันบอก ข้อตกลงของเราก็จบกันแค่นี้ แล้ววันหลังอย่าเสนอหน้ามาอวดเบ่งใส่ฉันอีก!"
เขาเกลียดที่สุดเลยผู้หญิงแบบนี้ เธอมีแค่คำพูดสวยหรู เอาจริงเข้าหน่อยกลับไม่กล้า มันจะมีอะไรเหมาะสมไปกว่านี้อีกล่ะ วริษาโดนแค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำ!
วริษามองตามคนใจร้ายที่ยืนกรานว่ายังไงเธอก็ต้องถอด ตั้งแต่เกิดมาเนื้อตัวนี้ไม่ให้ใครแตะต้อง ทำไมโชคชะตาถึงได้เล่นตลกกับเธอแบบนี้
ในเมื่อไม่มีทางเลือกอื่นหญิงสาวก็ทำได้แค่ยอมจำนน เสียงสะอื้นดังขึ้นพร้อมกับมือเรียวที่ค่อย ๆ ถอดเสื้อคลุมออก น้ำตาไหลพรากอาบแก้มเมื่อเธอตัดสินใจถอดกระดุมเสื้อเชิ้ตออกทีละเม็ด
วริษารู้สึกเสียใจอย่างถึงที่สุด ที่จำเป็นต้องยอมทิ้งศักดิ์ศรีก็เพื่อคนที่รัก แต่เขาพูดถูกเพื่อแลกมาแล้ว…ตนเองก็ต้องทนเจ็บปวดทรมานมันก็สมน้ำสมเนื้อดี