ธรณีทองแห่งรุ่งอรุณ (The Golden Threshold)

หนังสือ The Golden Threshold ของสโรชินี นายฑู (Sarojini Naidu) คือประตูทองแห่งบทกวี ที่เปิดออกสู่สวนแห่งวิญญาณตะวันออก สวนซึ่งอบอวลด้วยกลิ่นหอมของดอกไม้อินเดีย เสียงระฆังแห่งศรัทธา และแสงแดดของอารมณ์ที่ส่องผ่านม่านแห่งภาษาอย่างนุ่มนวลและเร้นลึก คือผลงานที่ทำให้โลกรู้จัก "เสียงสตรีอินเดีย" ผู้พูดด้วยถ้อยคำที่อ่อนโยนแต่ทรงพลัง เสียงของหัวใจที่รักทั้งชีวิต ดินแดน และความฝันของมนุษย์อย่างไม่มีเงื่อนไข
ใน The Golden Threshold บทกวีของนายฑูเปล่งประกายดุจผ้าทองคำที่ทอด้วยไหมสามเส้น เส้นแรกคือ ความงามของธรรมชาติ, เส้นที่สองคือจิตวิญญาณของชาติ, และเส้นที่สามคือหัวใจของสตรีผู้ตื่นรู้ในความรักและความสูญเสีย ทุกบทกวีของเธอมีความงามของเสียงที่ลึกซึ้งในความหมาย บางบทอ่อนโยนราวเสียงขลุ่ยในยามรุ่งอรุณ บางบทแผดแรงเหมือนเพลงสวดของนักรบผู้ภักดีต่อแผ่นดิน
นายฑูเป็นกวีที่หล่อหลอมระหว่าง "ความเป็นอินเดีย" กับ "จิตวิญญาณสากล" ได้อย่างงดงาม เธอใช้ภาษาอังกฤษไม่ใช่ในฐานะภาษาของผู้ปกครอง แต่เป็นเครื่องดนตรีที่เธอทำให้ร้องได้ด้วยเสียงของตะวันออก ถ้อยคำของเธอไม่เย่อหยิ่ง ไม่เร่งเร้า หากไหลรินเหมือนแม่น้ำคงคา ใสเย็น และเปี่ยมด้วยพลังแห่งชีวิต เธอเขียนถึงคนขายผ้าไหม นักทอพรม พ่อค้าอัญมณี ชาวบ้านผู้เรียบง่าย ด้วยความเคารพอย่างลึกซึ้งต่อศักดิ์ศรีของมนุษย์ในทุกอาชีพ
แต่เหนือสิ่งอื่นใด The Golden Threshold คือบทกวีแห่งหัวใจ หัวใจที่เห็นความศักดิ์สิทธิ์ในความรัก ความงามในความทุกข์ และความอิสรเสรีในความภักดีต่อผืนแผ่นดิน เธอมองความรักไม่ใช่เพียงความหวาน แต่เป็นการยอมรับความเจ็บปวด เธอมองชีวิตไม่ใช่เพียงความฝัน แต่เป็นการเดินทางอันศักดิ์สิทธิ์ที่นำไปสู่ความเข้าใจในตนเอง
ชื่อหนังสือ "ธรณีทอง" (The Golden Threshold) เองก็เป็นสัญลักษณ์ ธรณีแห่งแสงแรกที่เราก้าวข้ามจากโลกของความไม่รู้ไปสู่โลกของความงามและปัญญา บทกวีของนายฑูจึงเหมือนแสงยามรุ่งอรุณของจิตวิญญาณอบอุ่น อ่อนโยน และเต็มไปด้วยความหวัง เธอทำให้เราเชื่อว่าความงามมิได้อยู่ห่างไกล หากซ่อนอยู่ในทุกลมหายใจของชีวิต

เนษฐ์ ธาราธิเบศร์
ผู้แปล