หมวยเป็นของพระราม

คำโปรย

เมื่อสาวหมวยแอบรักพี่ชายวิศวะข้างบ้านภารกิจแหกเส้นพี่น้องโซนจึงเกิดขึ้น

"หมวยชอบพี่…พี่พระราม"

ในเมื่อตัดสินใจเดิมพันแล้ว ก็ไม่ควรลังเลอีก ทันทีที่เอ่ยความรู้สึกออกไปมินตราก็ถือวิสาสะรวบรวมความกล้าคว้ารอบคอของคนที่เธอแอบชอบมาเนิ่นนานหลายปีให้โน้มหน้าลงมาหา

ใบหน้าเล็กเอียงให้ริมฝีปากบางประทับลงไปบนมุมปากได้รูปแผ่วเบา สัมผัสนุ่มนิ่มค้างอยู่ไม่ถึงวินาทีก็ผละออก ทว่ามินตรากลับหน้าแดงซ่านยิ่งกว่าตอนที่ถูกหาว่าเมาเมื่อไม่กี่นาทีก่อน ทั้งผิวแก้มผิวกายแดงระเรื่อลามไปถึงใบหูราวกับคนเป็นไข้

"ทีนี้เข้าใจหรือยังว่าหมวยชอบพี่ ไม่ได้ชอบคนอื่น" เอ่ยถามเสียงเบา มินตราใจเต้นแรงไม่รู้เลยว่าตอนนี้พระรามกำลังทำสีหน้าแบบไหน เพราะเธอไม่กล้าแม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามองตรง ๆ

ถ้าเกิดพี่รามโกรธ หรือเกลียดกันขึ้นมา…ก็ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรทำไงต่อไปดี

"มึงเมาใช่ไหม ถึงมาแกล้งล้อกูเล่นแบบนี้"

"ที่หมวยทำเมื่อกี้ยังไม่ชัดเจนอีกหรือไง"

"เมื่อกี้คือมึงทำอะไรกู"

ห๊า…ทำขนาดนี้แล้ว ยังจะมาถามอะไรอีก

"ก็…ก็จูบไง"

"บ้านกูแบบเมื่อกี้ไม่เรียกจูบนะ"

"เอ๊ะ…" ใบหน้าเรียบนิ่งของพระรามกับประโยคตรงไปตรงมาไม่ต่างจากค้อนขนาดใหญ่ที่ตีลงกลางหัวมินตรา หญิงสาวหน้าเหวอ ยังไม่ทันได้ตั้งตัวพูดอะไรก็ถูกฝ่ามือใหญ่ของคนที่มีส่วนสูงมากกว่ารวบตัวเข้าไปหา

"กูจะสอนให้ว่าจูบกัน เขาต้องทำยังไง"

.

.

"หมวยจริงจังนะพี่ราม ที่บอกว่าชอบ หมวยพูดเรื่องจริงมะ…หมวยจะเป็นของพี่ให้ได้ พี่ราม!!" ตรงไปตรงมาชัดเจนแบบดับเครื่องชน มินตราเอ่ยแสดงความต้องการประโยคมุ่งมั่นช่างขัดกับแววตาวูบไหวที่แสดงออก ยามคนมีส่วงสูงมากกว่าก้าวเท้าขยับเข้ามาใกล้กัน

"จะเป็นของกู?" พระรามเลิกคิ้วถาม ขาเรียวยาวเดินหน้าต้อนให้มินตราผงะถอยหนีไม่ต่างอะไรจากลูกกวางถูกราชสีห์เจ้าเล่ห์คุกคาม

"ใช่ อ๊ะ…" เพราะมัวแต่สู้สายตาไม่ยอมหลบเลยไม่ทันระวังหลัง มินตราถอยจนเสียหลักล้มลงไปนั่งบนเตียงหลังใหญ่ ดวงตากลมใสช้อนมองคนที่โน้มใบหน้าหล่อเข้ามาใกล้กันพลางเอ่ยประโยคที่ทำให้ลมหายใจของมินตราสะดุด

"หยุดปากเก่งได้แล้วหมวย โดนกูจูบยังสั่นขนาดนี้ โดนมากกว่านี้จะสั่นขนาดไหน"

#หมวยเป็นของพระราม

ไม่มีนอกกาย นอกใจ จบดี ฟีลกู๊ดแซ่บ ๆ
พร้อมตอนพิเศษอีก10,000คำมีเฉพาะEbook เท่านั้น