เกี่ยวรัก...มาคล้องใจ

"นี่...คุณก็มีเหตุผลบ้างสิ แค่หมั้นกันมันไม่ทำให้สรีระคุณสึกหรอหรอก พอรู้แน่ว่าคุณไม่ได้ท้อง ก็ถอนหมั้น เรื่องมันก็จบ พ่อคุณก็พอใจ ไม่เห็นจะมีอะไร"
น้ำเสียงของอนันตยศเริ่มเข้มขึ้นมานิดหนึ่งเมื่อได้ยินคำพูดของปวิตราที่ยืนกรานว่าเป็นตายร้ายดียังไงเธอก็ไม่ยอมหมั้นกับเขา ก็แค่พูดไปอย่างนั้นเองว่าถ้าถอนหมั้นเรื่องก็จะจบ เรื่องจบแต่คนอย่างเขาไม่มีทางจบ
"นายก็พูดได้สิ นายอยากหมั้นเสียจนตัวสั่น แต่ฉันไม่อยากนี่"
คราวนี้เสียงใสก็แหวใส่เขาด้วยความโมโห คนฟังที่เริ่มจะอารมณ์คุกรุ่นตามจึงอดไม่ได้ที่จะประชดกลับไปบ้าง
"แล้วไม่ดีเหรอที่มีคนอยากจะหมั้นกับคุณจนสั่นไปทั้งตัวและหัวใจน่ะ"
"นี่...ไม่ต้องมาพูดจายอกย้อนฉันนะ นายกลับไปบอกใครต่อใครเลยว่าฉันไม่หมั้น บอกด้วยว่าถ้าให้ฉันหมั้นวันใด ฉันก็จะฆ่าตัวตายวันนั้น"