เมฆาซ่อนตะวัน

“เราคงมีเรื่องต้องคุยกันนะขวัญ”
“ฉันไม่คิดว่าเรามีอะไรต้องคุยกันอีกนะคะคุณธีรภัทร”
“งั้นเหรอ” เขาย้อนถามเสียงเย็น “เจ็ดปีที่เธอหายไปโดยไม่มีคำอธิบาย แล้วจู่ๆ ก็กลับมาพร้อมกับเด็กคนนี้ เธอกล้าพูดว่าเราไม่มีอะไรต้องคุยกันจริงๆ หรือ”
“คุณลุงเป็นใครคะ มายุ่งกับคุณแม่ของอันนาทำไม” อันนาถามเสียงดังฟังชัด แววตาฉายความหวงแหนและปกป้องอย่างเต็มที่
“ลุงเป็นเพื่อนเก่าของคุณแม่หนูน่ะครับ”
“อันนาไม่เชื่อ” อันนาสวนกลับทันควัน ความฉลาดในการสังเกตการณ์ปรากฏชัดในแววตาเล็กๆ คู่นั้น “สายตาที่คุณลุงมองคุณแม่ ไม่เหมือนสายตาของเพื่อนเลย”
แก้วจอมขวัญหน้าซีดเผือด “อันนา อย่าเสียมารยาทกับผู้ใหญ่สิลูก”
“คุณแม่บอกว่าคนแปลกหน้าที่เข้ามาทำดีด้วย มักจะมีเรื่องร้ายๆ แอบแฝงเสมอ” เด็กหญิงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังเกินวัย
“เหมือน คนใจร้าย ที่ทำให้คุณแม่ต้องร้องไห้ทุกคืน”