จอมมารผู้ถูกผนึก

หลี่เหมย สูดหายใจลึกๆ พยายามรวบรวมความกล้าและสติสัมปชัญญะทั้งหมดที่มี จอมมารที่ถูกผนึกมานับพันปี บัดนี้กลายเป็นภาระหนักอึ้งที่หมดสติอยู่ข้างกาย
"ถ้ามีใครรู้ว่าข้าพา 'จอมมาร' กลับบ้าน… ตระกูลหลี่คงไม่เหลือซาก" แต่ทิ้งเขาไว้ที่นี่ก็ไม่ใช่เรื่องที่นางจะทำใจได้
นางตัดสินใจแล้ว นางต้องพาเขาหนีไปจากหุบเขาไร้เงาแห่งนี้ให้เร็วที่สุด
การแบกร่างของ อวี้หลง ที่สูงใหญ่และแข็งแกร่งเป็นภารกิจที่เกือบจะเป็นไปไม่ได้สำหรับสตรีร่างเล็กอย่างหลี่เหมย นางต้องใช้ผ้าของตนเองฉีกออกเป็นริ้วๆ เพื่อผูกร่างของจอมมารเข้ากับหลังของนาง ก่อนจะออกแรงทั้งหมดเพื่อพยุงและลากเขาไปทีละก้าว