Only Love ดั่งทิวาราตรี

“เลิกกับผู้หญิงคนนี้ซะ อย่าให้คนอื่นเอาเรื่องของแกไปโพนทะนาจนกลายเป็นขี้ปากชาวบ้าน แล้วก็แต่งงานกับหนูนานาให้เร็วที่สุด” วรเทพยื่นคำขาด

“วาไม่แต่ง!”

“แกไม่มีสิทธิ์ขัดคำสั่งฉัน เพราะนังผู้หญิงคนนี้ใช่มั้ย เพราะมันใช่มั้ย แกถึงไม่แต่งกับหนูนานา!” วรเทพชี้หน้าราตรีอย่างโกรธแค้น

“พ่อไม่มีสิทธิ์มาทำร้ายราตรี!!” ทิวาวิ่งเข้ามา กอดภรรยาไว้ในอ้อมแขน

“มากกว่าทำร้ายฉันก็จะทำ เพื่อให้แกได้แต่งงานกับคนที่คู่ควร!!”

“วาไม่แต่ง”

“แกต้องแต่ง!!”

“ถ้าแกไม่แต่งก็อย่ากลับมาเหยียบบ้านหลังนี้อีก ไสหัวแกออกจากตระกูลของฉันไป!! พาอีผู้หญิงคนนี้ออกไปให้พ้นจากบ้านของฉัน ฉันไม่มีทางยอมรับมันเป็นลูกสะใภ้เด็ดขาด!”

ทิวาชะงักกึก พร้อมน้ำตาหยดแรกที่ไหลลงมา ถ้อยคำมากมายในหัวหายวับไปกับตา เขาไม่สามารถสรรหาคำพูดใดมาพูดได้อีก สมองของเขาได้หยุดทำงานไปชั่วขณะตั้งแต่ได้ยินประโยคขับไล่จากคนเป็นพ่อ

“พี่เทพ เย็นใจๆ ก่อนได้ไหม” คุณหญิงชื่นกระตุกแขนสามีเพื่อปรามให้เขาใจเย็นลง แต่ก็ไม่มีอะไรมาห้ามโทสะของวรเทพได้ในตอนนี้

“หุบปาก!! ไม่ต้องพูด ไม่งั้นเธอก็ย้ายออกไปอยู่กับมันไม่ต้องมาอยู่กับฉัน หย่าขาดกันไปเลย ฉันไม่เคยมีลูกชั่วแบบมัน เก็บของของแกออกไปให้หมด จะไปห่าตายโหงที่ไหนก็ไป”

“พ่อรู้ตัวไหมคะว่าพูดอะไรออกมา” ทิวาเอ่ยถามเสียงสั่น เขากุมมือภรรยาแน่น

“นับจากวันนี้ไปฉันไม่มีลูกแบบแก แล้วแกก็ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าพ่อ ถ้าแกจะเอาผู้หญิงคนนี้เป็นเมีย แล้วก็ไม่ต้องกลับมาให้ฉันเห็นหน้าแกอีก แกรักมันมากไม่ใช่เหรอ ถ้าแกรักผู้หญิงคนนี้แกกับฉันก็ขาดกัน แล้วที่แกสุขสบายมีทุกอย่างในชีวิตมันก็เป็นเพราะเงินของฉันทั้งนั้น เคยอยู่สุขสบายไม่ต้องดิ้นรนแบบลูกคนอื่นมาทั้งชีวิต ดูสิว่าถ้าไม่มีพ่ออย่างฉัน แกกับความรักของแกจะไปได้สักกี่น้ำ”


“ส่วนเธอ…ราตรี” เสียงทุ้มต่ำของวรเทพดังขึ้นอย่างเย็นชา แววตาแข็งกร้าวจ้องตรงไปยังหญิงสาวที่ยืนอยู่ตรงหน้า

“ฉันเคยไม่ชอบเธอยังไง ตอนนี้ฉันก็ยังไม่ชอบเธอเหมือนเดิม”

“และถึงวันนี้ ฉันก็ยังทำใจยอมรับเธอเป็นลูกสะใภ้ของฉันไม่ได้”

“ฉันไม่รู้ว่าเธอใช้จริตมารยาแบบไหน ถึงทำให้ลูกสาวคนเดียวของฉันหลงหัวปักหัวปำ จนกล้าทิ้งผู้ให้กำเนิดไปแบบนี้”

น้ำเสียงเริ่มเข้มขึ้นทุกวินาที คำพูดของเขาเหมือนคมมีดที่กรีดลึกลงไปในใจของทั้งสองคน

“แต่ถ้าเธออยากให้ฉันยอมรับ ก็จงพิสูจน์ตัวเองให้ฉันเห็น” วรเทพก้าวเข้ามาใกล้อีกนิด ดวงตาคมดุดันจนบรรยากาศรอบข้างเงียบงัน

“พิสูจน์ให้ฉันรู้ว่า สิ่งที่พวกเธอเรียกว่า ความรัก มันคือความรักจริง ๆ”

“ไม่ใช่เรื่องโกหกหลอกลวง หรือความหลงชั่ววูบที่หวังแค่ผลประโยชน์ระหว่างกัน”