บอสร้าย

อติวิทย์...บอสร้ายกาจ บ้าอำนาจบาตรใหญ่
พชรสุดา...ผู้ช่วยจิปาถะเส้นก๋วยจั๊บ ทาสรับใช้ส่วนตัว
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
พชรสุดามองเมนูที่ถูกยื่นมาตรงหน้าทันทีที่นั่งลง
“กินกุ้ง หอย ปู ปลาเป็นไหม...”
เธอมองคนบ้าที่พูดจากวนประสาทขั้นสุด
“ถ้ากินเป็นก็สั่ง!”
“ขอข้าวผัดปูจานเล็กค่ะ” เธอมองคนที่จิบน้ำ เขากดโทรศัพท์ ก่อนจะช้อนตาขึ้นมอง เป็นการบังคับทางอ้อมให้เธอสั่งมากกว่านี้
“กุ้งมังกรย่างเกลือ...หอยนางรมออส่วนกระทะร้อน ปูผัดผงกะหรี่แล้วก็โป๊ะแตกรวมมิตร”
“ขอเบียร์แก้วนึงด้วยครับ”
“แต่เราต้องทำงานนะคะบอส”
“สั่งเก่งนี่” อติวิทย์มองพนักงานเสิร์ฟที่เดินไปพร้อมกับใบรายการอาหาร
“คุณจะดื่มจริงๆ เหรอคะ”
เบียร์ 1 ขวดพร้อมแก้ว 1 ใบถูกนำมาเสิร์ฟอย่างรวดเร็ว
“เอาแก้วอีกใบไหม”
ดูเขาทำสิ รินเบียร์ใส่แก้วที่แช่มาจนเย็นเฉียบ กลางวันแสกๆ ก็ไม่ละเว้น
“ว่าไง กินเป็นหรือเปล่าเด็กเส้น” เขาชอบใจยามเธอเม้มปากเป็นเส้นตรง ยั่วขึ้น ยั่วแล้วก็สนุกด้วย
“ไม่...กินในเวลางานค่ะ” ไม่รู้ทำไม ไม่อยากให้เขาคิดว่าเธอเป็นเด็กอ่อนๆ ทั้งที่ก็กินไม่เป็นจริงๆ แหละ
“แค่ขวดเดียว ไม่เมาหรอกไอ้เด็กน้อยเอ๊ย!”
พชรสุดามองคนที่ปรามาส อ้าปากค้าง ถ้าเมาขึ้นมา เธอจะปล่อยให้หัวทิ่ม จะทิ้งไว้ริมทะเลแล้วก็จะขับรถหรูๆ ของเขากลับกรุงเทพฯ คนเดียวเลย
ไอ้เจนเอ็กซ์มีปมชอบข่มคน
“ด่าฉันอีกแล้วสินะ ไอ้เด็กเจนซีเก็บสีหน้าไม่เป็น”
เธออ้าปากมองคนที่กระดกเบียร์อย่างสบายใจเฉิบ
สรุปมันมีงานจริงๆ ใช่ไหม นี่แค่แวะมากินมื้อกลางวันจริงๆ ใช่ไหม หรือเขาจงใจจะพาเธอมาทรมานในฐานะทาสส่วนตัว
แล้วพออาหารถูกนำมาวาง เบียร์ขวดที่สองก็เริ่มขึ้น
พชรสุดาทำได้แค่กลอกตาแรงๆ เขาจะ 40 แล้วไม่ใช่เหรอ ปีนี้แก่ตั้ง 39 แล้ว ต้องให้ ‘ไอ้เด็กเอ๊ย!’ วัย 26 แบบเธอสั่งสอนด้วยเหรอ
ไอ้คนแก่ชอบสั่ง มั่นใจในตัวเองเหลือเกิน
เธอมองขวดเบียร์ขวดที่สาม และนี่ก็สองโมงแล้ว แต่มื้อกลางวันก็ยังไม่จบไม่สิ้นสักที
เธอไลน์ไปถามพี่โมรี เลขาของเขา แล้วก็ได้รับคำตอบว่ามีงานจริงๆ แต่เป็นงานช่วงหกโมงครึ่งที่เซ็นทรัลชลบุรี
สรุปว่าเธอแต่งตัวมาเหมาะสมหรือเปล่าก็ไม่รู้ แต่มาในฐานะ ‘คนใช้’ ในฐานะ ‘ทาส’ แค่สะอาดเรียบร้อยก็พอแล้วมั้ง