แด่...รักที่ไม่เคยลืม

ชินภัทรเงยหน้ามองพลอยนภัส ดวงตาที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดและกับความลับที่ปิดซ่อนไว้ บัดนี้ถูกแทนที่ด้วยความโหยหาที่เปิดเผยอย่างไม่มีอะไรปิดบัง เขายื่นมืออีกข้างที่ว่างอยู่ขึ้นมา สัมผัสเบา ๆ ที่แก้มของเธอ สัมผัสนั้นเหมือนกระแสไฟฟ้าที่แล่นผ่านไปทั่วร่างกายของพลอยนภัส เธอเงยหน้าขึ้นสบตาเขาอย่างจัง ดวงตาของชินภัทร... ไม่เคยเปลี่ยนไปเลย มันยังคงเป็นดวงตาที่เคยบอกรักเธออย่างสุดหัวใจในอดีต ความโหยหาที่ถูกเก็บกดมานานหลายปีปะทุขึ้นอย่างรุนแรง ความใกล้ชิดในระยะประชิด ความเจ็บปวดในสายตาของเขา และความห่วงใยที่พลอยนภัสแสดงออกไปอย่างไม่ทันตั้งตัว ทำให้ทั้งสองคนรู้ว่า ความรักของพวกเขาไม่เคยตายไปไหน มันเพียงแค่ถูกฝังไว้ภายใต้บาดแผลและคำโกหก

ชินภัทรโน้มตัวเข้าหาพลอยนภัสอย่างช้า ๆ ริมฝีปากของเขาเกือบจะแตะกับเธออยู่แล้ว... แต่แล้ว... เขาก็หยุดชะงัก สายตาที่กำลังจะหลอมละลายกลับแข็งกระด้างขึ้นอีกครั้ง ความรู้สึกผิดและความรับผิดชอบที่เขามีต่อแพรดาวแล่นเข้ามาในหัวอย่างรวดเร็ว โซ่ตรวนแห่งสัญญาดึงเขากลับสู่ความจริงที่ขมขื่น