บิ๊กบอสสอนรัก

เธอเป็นนกน้อย ที่เขาแอบเลี้ยงไว้เพื่อความสุขส่วนตัว
...................
“มีอะไรอีกหรือเปล่าคะ ทำไม...” ทำไมไม่ออกไปซะที
“อืม... คือผมเหนื่อย ง่วงด้วย เลยคิดว่าคงขับรถกลับบ้านไม่ไหวแน่ๆ ‘ขอนอนด้วย’ นะ”
สกุณาอ้าปากค้างใส่คนพูดจาล่อแหลมแถมยังทำเสียงอ้อน ปรือตาราวกับง่วงจัด ทั้งที่เมื่อครู่ยังจ้องขาอ่อนขาวๆ ของเธออยู่ตาแป๋ว
“นะ... นอน ห้องไหนคะ”
ก็ที่นี่มีห้องนอนตั้งสามห้อง ถ้าอีกห้องที่ว่างอยู่มีไว้สำหรับรับรองแขก เขาก็น่าจะไปนอนห้องนั้น
“ห้องนี้แหละ สบายที่สุด น่านอนที่สุด” อาเชอร์ขยิบตาตอบไป
“เอ่อ... งะ... งั้นฉันออกไปนอนห้องโน้นนะคะ”
นั่นไง พอรับของเขามาก็ส่อเจตนามิดีมิร้ายทันที...
คนคิดได้ไม่อยากเสียเวลาอยู่ตามลำพังกับเขานาน จึงรีบหันหน้าหาตู้เสื้อผ้าเพื่อหาชุดนอน กะจะเอาไปใส่ในห้องญาติสาว แต่กลับต้องสะดุ้งสุดตัวอีกครั้งเมื่อถูกวงแขนแข็งแกร่งรวบกอดมาจากด้านหลัง
“คุณ! ปล่อยนะ ว๊าย!”
หญิงสาวกรีดร้องเมื่อถูกยกร่างลอยขึ้นเหนือพื้นอย่างรวดเร็ว น้ำหนักตัวแค่สี่สิบห้ากิโลกรัมของเธอคงไม่สร้างความลำบากใดๆ ให้คนตัวใหญ่อย่างเขาเลยสักนิด
“นี่ ปล่อยนกนะคะ” ยังต่อว่าและยังทุบตีไหล่กว้างไม่รามือ แต่คนอุ้มก็ไม่มีทีท่าว่าจะสนเช่นกัน
“ชู่ว์... อย่าเสียงดังสิครับ ดึกแล้ว”
“คุณก็ปล่อยสิ”
“เดี๋ยวปล่อย ให้ถึงเตียงก่อน”
รับคำแข็งขันเพราะกำลังพาคนในอ้อมแขนไปปล่อยลงบนเตียง สกุณารีบขยับกายหนีแต่ไม่พ้นเมื่อร่างใหญ่ก้าวขึ้นไปจับล๊อคไว้ด้วยสองมือแข็งแกร่ง
“คุณอาเชอร์ อย่าทำแบบนี้นะคะ”
“แบบไหนครับคนเก่ง พอดีว่าผมอยากจะทำกับคุณตั้งหลายแบบ”
หญิงสาวเผลออ้าปากค้าง ไม่นึกสักนิดว่าจะได้ยินอะไรแบบนี้ ก่อนจะรีบต่อว่าเสียงสั่นระรัว
“แต่ฉันไม่ให้ทำสักแบบ ออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้เลยนะ ไม่งั้นฉันจะร้องให้ลั่นเลย”
“ก็ลองดู ผมก็อยากได้ยินเหมือนกันว่าเสียงร้องตอนถูกจูบนี่มันจะเพราะสักแค่ไหน”