ไป๋หลินชีระบบพลิกชะตาชายาเทพสงคราม

เข็มพิษถูกดีดกลับด้วยความเร็วสองเท่า มันพุ่งเฉียดหน้าของไป๋หลานอิงไปปักที่ไหล่ขวาของนางอย่างจัง
"กรี๊ด"
ไป๋หลานอิงร้องลั่นด้วยความเจ็บปวดและตกใจ สมาธิแตกซ่าน ร่างบางร่วงหล่นจากยอดไผ่สูงสิบจ้างลงสู่พื้นดิน
ตุบ โอ๊ย
โชคดีที่นางมีลมปราณคุ้มกันอยู่บ้างจึงไม่ถึงตาย แต่ก็เจ็บจนจุก ร้องไม่ออก นอนดิ้นทุรนทุรายอยู่ที่พื้นโคลน สภาพดูไม่ได้ เสื้อผ้าไหมราคาแพงเปรอะเปื้อนโคลนตม
ศิษย์คนอื่นมองลงมาด้วยสายตาเวทนาปนสมเพช แต่ไม่มีใครกล้าลงไปช่วยเพราะกลัวบทลงโทษ
ฉินหยางที่ยืนสังเกตการณ์อยู่ข้างล่าง เดินเข้าไปดูไป๋หลานอิงที่นอนครวญคราง เขาใช้เท้าเขี่ยเข็มที่ปักอยู่บนไหล่นางออกมาพิจารณา
"เข็มพิษ ลอบทำร้ายศิษย์ร่วมสำนัก โทษหนักนะ คุณหนูรอง" ฉินหยางเอ่ยเสียงเย็น
ไป๋หลานอิงหน้าซีด รีบแก้ตัวทั้งน้ำตา "ไม่ใช่นะเจ้าคะ มันเป็นอุบัติเหตุ ข้าไม่ได้ตั้งใจ ข้าจะหยิบผ้าเช็ดหน้าแต่เข็มมันติดมา"
"อุบัติเหตุที่พุ่งใส่ขาพี่สาวเจ้าน่ะหรือ" ฉินหยางเหยียดยิ้ม