รู้แล้วว่าเธอไม่รัก

**รู้แล้วว่าเธอไม่รัก**
"มันก็แค่เกม...ที่เขาหลอกให้เธอรัก หลอกให้ภักดี...เพียงเพราะอยากเอาชนะ
แต่สิ่งที่เจ็บยิ่งกว่าการถูกหลอก นั่นคือเธอ 'เชื่อมาตลอด' ...ว่าเขารัก"

-----------------------------------------------------------------------------------

"ที่เรียกกูมา เพราะมีเรื่องหงุดหงิด?" สารัชอดถามกับคนที่ดื่มเหล้าราวกับน้ำเปล่าไม่ได้ มองดูก็รู้ว่ามันมีเรื่องร้อนใจ
"อืม"
"เรื่อง?"
"เพรา"
"ทำไม เพราเป็นอะไร"
"อยากให้กูพาไปทำความรู้จักกับพ่อ" เจียระไนบอก ก่อนจะหมุนแก้วในมือช้าๆ
"แล้วผิดตรงไหนวะเจีย มึงคบกับเพรามาสี่ห้าปี เขาก็ต้องอยากไปเจอพ่อมึงเป็นธรรมดา"
"มึงก็รู้ กูให้เพราได้เท่านี้"
"เท่านี้ของมึง คือคนในความลับที่แม้แต่เพื่อนของเขาก็แทบจะไม่รู้อะเหรอ"
"แล้วมึงจำเป็นต้องรวนกูตอนนี้?"
"เจียดูปากกูนะ มึงเหี้ยไง

----------------------------------------------------------------------------------

"กูอยากรู้…" สุดท้ายเจียระไนก็ยอมเปิดปาก สีหน้าเต็มไปด้วยความสับสนและสิ้นหวัง เขามองสบตาเพื่อน หวังว่ามันจะให้คำตอบได้ "ทำไมกูถึงไม่มีความสุข"
คนถูกถามยกมือขึ้นกอดอก
"ทั้งที่กูควรมีความสุขที่ได้หุ้นสิ กูกำลังเอาชนะไอ้จิณได้" เจียระไนคิดหาคำตอบอย่างไรก็ไม่ได้เสียที ทั้งที่สิ่งที่วาดหวังมานานกำลังจะประสบผลสำเร็จแล้ว
"กูกำลังจะได้ก้าวขึ้นตำแหน่ง แต่ทำไมกูถึงรู้สึกเจ็บที่อกซ้าย เจ็บทุกครั้งที่หายใจเข้าออก ทำไมกูถึงไม่มีความสุขกับมันเลยสักนิด"
มันเหมือนชีวิตกำลังเจอแต่ความมืดมิด ไร้แสงสว่างทั้งที่มันควรมีประกายเจิดจ้าแห่งชัยชนะ แต่เขากลับรู้สึกเหมือนกำลังตกลงไปในเหวลึก... ที่ตะเกียกตะกายอย่างไรก็ขึ้นมาไม่ได้
"จะต้องให้กูตอบ?" ปภังกรแค่นยิ้มมองคนโง่ตรงหน้า
"อืม"
"กูเพิ่งรู้ว่ามีเพื่อนโง่" เขาอดไม่ได้ที่จะซ้ำเติม ศีรษะส่ายไปมาอย่างเวทนา "เพราะมึงกำลังคิดถึงคนที่มึงโยนทิ้งไปไง"
ประโยคนี้แทงเข้ากลางใจเจียระไนจนจุก เขาเงยหน้ามองสบตาเพื่อน แล้วก็เจอกับประโยคร่ายยาว
"คิดถึงคนที่มึงบอกว่าแค่ผูกพันไม่ได้รัก คนที่มึงไม่เลือก"
"คนที่มึงได้มาเพราะว่าเกม"
"คนที่..."
ปภังกรโยนถ้อยคำไปแบบตรงประเด็น เพื่อนควรรู้สึกตัวได้แล้ว เพราะตอนนี้ก็สายเต็มที

----------------------------------------------------------------------------------
คำเตือน (Trigger Warning)
ปล.1. โหลดตัวอย่างมาพิจารณาก่อนนะคะใครไม่ชอบ พระเอกร้าย นิสัยแย่ ในเรื่องความสัมพันธ์ที่เป็นพิษ (Toxic Relationship) และเรื่องราวเป็นพล็อตตลาดทั่วไป มีความน้ำเน่ายุงชุม หรือไม่ชอบไสตล์การเขียน ผ่านได้เลยนะจ๊ะ
ปล.2 เรื่องนี้แต่งขึ้นตามจินตนาการของผู้เขียน บุคคล องค์กร และเหตุการณ์ทั้งหมดเป็นเพียงเรื่องสมมติ ซึ่งหากมีจุดใดไม่สมเหตุสมผล ขออภัยด้วยค่ะ
ปล.3.จบแบบพระนางได้คู่กัน
ปล.4. อย่าลืมให้เรทหัวใจกันบ้างนะคะ..

แนะนำให้อ่านตัวอย่างใน Readawrite ก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ ขอบพระคุณมากค่ะ