ข้ามสวรรค์นิรันดร์กาล (เล่ม 2) จบ

"ข้า…แต่งงานกับเซียวเซียวไม่ได้"
ประโยคนั้นราวสายฟ้าฟาด ความเงียบเข้าครอบคลุมไปทั่ว ทุกคนในห้องตกตะลึง ไม่เว้นแม้แต่เซียวเซียวที่ยืนอยู่ด้านนอกประตู มือที่กุมถุงหอมแน่นสั่นไหว ดวงตาเบิกกว้าง รอยยิ้มบนใบหน้าค่อย ๆ เลือนหายไปช้า ๆ หัวใจที่เคยเต้นแรงด้วยความหวัง บัดนี้กลับเหมือนถูกบีบรัดจนเจ็บปวด
ฮูหยินถึงกับเม้มริมฝีปากแน่น อาจารย์มู่เองก็นิ่งอึ้ง สีหน้าจากสงบกลายเป็นเคร่งเครียดในพริบตา
"เจ้า…พูดว่าอย่างไรนะ?" เสียงของอาจารย์ต่ำลงอย่างชัดเจน
หลงเฉินยังคงคุกเข่าอยู่กับพื้น ศีรษะกดต่ำไม่กล้าเงยขึ้นสบตา หัวใจของเขาราวถูกฉีกกระชากเป็นชิ้น ๆ แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังฝืนเอ่ยเสียงสั่นออกมา
"อาจารย์…ข้าขอโทษ แต่ข้าแต่งงานกับเซียวเซียวไม่ได้"
อาจารย์มู่กัดฟันจนกรามสั่น
"เพราะเหตุใดกัน! เจ้าบอกข้ามา…เพราะเหตุใด!"
หลงเฉินกำมือแน่นจนปลายนิ้วซีดขาว เสียงแผ่วสั่นหลุดออกมา
"เพราะข้ามีสตรีอีกคนที่ต้องปกป้อง…ชั่วชีวิต"