เธอคือแสงส่องใจ (หนังสือเสียง)

"รักที่ดีคือรักครั้งใหม่"
แต่...
"รักครั้งไหนก็ไม่ดีเท่ารักคุณ"
.......

"คุณพีร์เคยตกงานมั้ยคะ"
"ไม่ครับ" ลูกชายเจ้าของธุรกิจหมื่นล้านอย่างเขาจะเคยตกงานได้ไง
"โชคดีจังเลย ทำงานอะไรคะ น่าจะมั่นคง"
"ธุรกิจส่วนตัวครับ"
ปกติพีรณัฐไม่ชอบเล่นเกมยี่สิบคำถาม แต่น้ำเสียงใสๆ ของเธอคนนี้ก็ฟังเพลินหู จนหลุดปากตอบไปได้เรื่อยๆ จนกระทั่งถึงเรื่องที่ไม่อยากตอบ
"อ๋อ แล้วเคยอกหักมั้ยคะ"
คนคุยเก่งยังมีท่าทีสบายๆ เหมือนตอนถามเรื่องงาน แต่คนถูกถามกลับทำหน้านิ่งสนิทยิ่งกว่าเดิม
แสงสินีเป็นคนช่างสังเกต เลยไม่คิดคาดคั้นเอาคำตอบที่พอจะเดาได้แล้ว...
"แสงเคยตกงานและก็เคยอกหักด้วยค่ะ บอกเลยว่าตกงานแย่กว่าเยอะ ระหว่างเงินกับแฟน สมมุติว่าเราไม่มีทั้งสองอย่าง คุณพีร์เลือกอะไรคะ"
"เงินครับ" ตอบแบบไม่ต้องคิดสักนิด
"แสงก็เลือกเงินค่ะ ไม่มีเงินซื้อข้าวกินดอกนะเจ้าชีวาวาย ไม่ตายดอกเพราะอดเสน่หา"
เธอท่องบทกลอนของกวีเอกสุนทรภู่ในเวอร์ชั่นของตัวเองก่อนหัวเราะเสียงใส โล่งอกที่ทำให้เขาพูดได้อีกครั้ง แถมยังเกือบจะยิ้มด้วย
พีรณัฐขยับปากคล้ายจะยิ้ม แม้การคุยเล่นกับสาวแปลกหน้าจะไม่ใช่เรื่องที่เขาชอบทำ แต่ก็ต้องยอมรับว่าเธอคนนี้รวยอารมณ์ขันจริงๆ
"แล้วคุณพีร์ทำธุรกิจแบบไหนคะ เป็นเจ้าของกิจการหรือเปล่า พอจะมีงานดีๆ แนะนำแสงไหม"
คนคุยเก่งถามไปแบบไม่หวังผล แค่อยากชวนคุย แต่พอเห็นเขามองมาด้วยสายตาประเมินก็เริ่มฉุกใจ... นี่เขาจะคิดว่าเธอมาหางานทำจริงๆ หรือเปล่านะ
"ล้อเล่นนะคะ แสงไม่รบกวนหรอก" ต้องรีบออกตัวเพื่อไม่ให้เขาอึดอัด
"อยากของานจากผมหรือครับ" เป็นครั้งแรกที่เขาเป็นฝ่ายตั้งคำถาม
สาวเซนส์แรงกะพริบตาปริบ ทำไมคำถามของหนุ่มหน้านิ่งถึงฟังแปลกหูชอบกล แล้วยังสายตาที่เปลี่ยนไปนั่นอีก จากนิ่งเฉยเย็นชาทำท่าจะร้อนแรงขึ้น... อย่าบอกนะว่าเขากำลังเข้าใจผิด คิดว่าเธอมาเสนอตัวของานอย่างว่า
"เดี๋ยวนะคะ คือแสงไม่ได้-"
"หนึ่งน้ำสามพัน ผมไม่สะดวกค้างคืนครับ"