ข้าแค่จะนอน ไยต้องตื่นมาเป็นชายาท่าน! เล่ม 2

ไป๋หลานอวี้ บุตรสาวหมอเทวดาผู้มีชีวิตอันน่าเบื่อหน่าย นางมีความใฝ่ฝันอันสูงสุดเพียงประการเดียวคือการได้เกิดใหม่เป็น 'ก้อนหิน' ไร้ชีวิต ไร้ความรู้สึก และไม่ต้องขยับเขยื้อนไปไหนตลอดกาล นางเกียจคร้านจนเป็นเนื้อเดียวกับวิญญาณ ไร้ความทะเยอทะยาน และชิงชังความวุ่นวายในราชสำนักเป็นที่สุด คติประจำใจของนางคือ "ถ้ารู้ว่าต้องวิ่ง ข้าจะไม่เดิน ถ้ารู้ว่าต้องยืน ข้าจะนั่ง"

ทว่าสวรรค์กลับไม่เป็นใจต่อความปรารถนาอันเรียบง่ายนี้ เมื่อความสามารถด้านการแยกแยะ 'กลิ่นพิษ' อันเป็นเลิศของนาง ดันไปเตะตาองค์ชายรองผู้มีรูปโฉมงดงามดุจเทพบุตร แต่กลับซ่อนคมมีดไว้ข้างหลัง องค์ชายจอมเจ้าเล่ห์พยายามลากนางเข้าสู่วังวนแห่งการแก่งแย่งชิงบัลลังก์ เพื่อหนีจาก 'เสือร้าย' ที่คลุมกายด้วยผ้าไหม นางจึงจำต้องมาปะทะกับ 'มังกรทมิฬ' ที่กำลังตื่นจากการหลับใหล!

เสิ่นอวี่หาน หรือ 'ท่านอ๋องธงดำ' คือแม่ทัพปีศาจผู้มีกิตติศัพท์เรื่องความอำมหิต เลือดเย็น และไร้หัวใจ รังสีฆ่าฟันแผ่ซ่านจนผู้คนรอบกายเย็นยะเยือกดุจหิมะในฤดูเหมันต์ ใครขวางทางอำนาจของเขาคือตายสถานเดียว!

แต่บุรุษผู้น่าหวาดกลัวถึงเพียงนี้ กลับยอมลดดาบลงเพียงเพราะสตรีขี้เกียจที่กล้ามองหน้าเขาด้วยสายตาว่างเปล่าดุจน้ำในบ่อที่ไร้คลื่นลม นางมิเพียงไม่หวาดกลัว ทว่ายังกล้าสั่งให้เขาขยับตัวเพราะเขา "บังทิศทางลมที่ดี" สำหรับการนอนกลางวันของนาง

คนหนึ่งรุกหนักดั่งพายุคลั่งที่พร้อมจะกลืนกินทุกสิ่ง อีกคนนิ่งสงบดุจภูผา (เพราะขี้เกียจขยับ) ท่ามกลางคดีลอบสังหารด้วยพิษร้ายที่สั่นสะเทือนแคว้น นางต้องเลือกระหว่าง 'องค์ชายภาพลักษณ์เทพบุตร' ผู้ซ่อนมีดไว้ข้างหลัง หรือ 'อ๋องปีศาจ' ผู้ยืนถือดาบเปื้อนเลือดปกป้องนางต่อหน้าผู้คน

"ข้าเลือกท่านอ๋อง เพราะอย่างน้อยเขาก็ไม่ปลุกข้าตื่นในยามเช้าเพื่อไปทำเรื่องไร้สาระ!"

เส้นทางความรักที่อบอวลด้วยกลิ่นสมุนไพรและคาวเลือดจึงเริ่มต้นขึ้น เมื่อ 'ดอกไม้พิษผู้เกียจคร้าน' ตัดสินใจยอมให้ 'ปีศาจธงดำ' เข้ามาวุ่นวายในหัวใจ และรบกวนความสงบในเตียงนอนของนางตลอดไป