ฮัสกี้เป็นหมาต๊อง

คิมหันต์ หนุ่มนักศึกษาธงเหลืองเฉดถุงเw็ดดีกsี มีร่างสองเป็นไซบีเรียนฮัสกี้จอมป่วน ปากบอกไม่ใช่สเปคแต่พอได้ใกล้ชิดแล้วดันสปาร์ค อยากนุ้บนิ้บจุ๊บจิ๊บแต่ดันเป็นหมาเด็กเวอร์จิ้น

ปารินทร์ นักดับเพลิงหนุ่มมีอดีตที่ฝังใจกับคนรักเก่า มีเจ้าหมาโบ้มาช่วยเปลี่ยนวันเหงาๆ ให้กลายเป็นความวุ่นวาย แต่ทำไมพอตกกลางคืนถึงฝันเห็นหนุ่มหล่อมานอนด้วยตลอดเลยล่ะ
........................................
>> Drama Comedy
>> ไม่มีฉากการมีสัมพันธ์ด้วยร่างสัตว์
........................................
ตัวอย่างบางส่วน (ร่างหมา)

"เจ้าของแกไม่มารับสักทีเนอะ" ปารินทร์พูดลอยๆ แต่ก็กลัวเจ้าหมาฟังออกแล้วจะเสียใจเลยรีบต่อประโยคเพิ่ม "เขาคงคิดถึงแกน่าดู หวังว่าเขาจะเห็นโพสต์ประกาศเร็วๆ"

"ไม่มีใครมาหรอกน่า ฉันไม่ใช่หมาสักหน่อย!!"

คิมหันต์ในร่างฮัสกี้เถียงกลับแม้อีกฝ่ายไม่ได้ยิน

"ยังไงก็...ทนลำบากอยู่กับฉันต่ออีกหน่อยก็แล้วกันนะโบ้" น้ำเสียงน่าฟังแผ่วลงช่วงท้าย "ไม่มีแก ฉันคงเหงา..."

ดวงตาสองสีเงยขึ้นมองหน้าคนพูด รับรู้ถึงกลิ่นอายของความโดดเดี่ยวที่ดึงดูดให้นึกสนใจตั้งแต่วันแรก และยากจะตัดใจแยกจาก

คิมหันต์เลิกต่อปากต่อคำ ทำเพียงเดินเบียดให้ชิดขาอีกฝ่ายมากขึ้นอีกนิด

"ฉันก็อยู่ข้างๆ นี่แล้วไง ไม่ได้จะไปไหนสักหน่อย"

........................................
ตัวอย่างบางส่วน (ร่างคน)

"ปล่อยมือได้แล้ว" ปารินทร์ตีท่อนแขนที่รัดเอวอยู่เบาๆ "นายเล่นละครได้เนียนอยู่นะ ผันตัวเป็นนักแสดงได้สบายเลย อ๊ะ หรือว่ามีแฟนแล้วกันล่ะ"

"ไม่มี"

"ไม่ต้องเขินน่า เด็กมหาลัยหน้าตาดีมีเงินใช้ไม่ขาดมือแบบนาย จูบก็เป็น เซ็กซ์ก็ไม่แย่ ดีกรีขนาดนี้จะมีแฟนสักคนก็ไม่ใช่เรื่องแปลกสักหน่อยนี่"

"ก็บอกแล้วไงว่าไม่มี"

"เอาเถอะ ไม่มีก็ไม่มี แต่ถ้ามีขึ้นมาเมื่อไหร่ก็บอกหน่อยล่ะ อย่ามานอนกับฉันเหมือนเป็นเรื่องปกติทั้งที่คบใครอยู่รู้ไหม"

"ไม่ใช่คนเฮงซวยขนาดนั้นหรอกน่า"

........................................
เนื้อหาในเล่ม
28 ตอนหลัก
1 ตอนพิเศษ เฉพาะใน e-book
คอมมิคสั้น 1 หน้า (เปิดแบบ PDF ถึงจะเห็นนะคะ)
**ถ้าไปถึงฝั่งฝันได้ Best Seller จะเพิ่มตอนพิเศษอย่างน้อย 2 ตอน**
........................................
ถูกใจฝากกดเรตติ้ง 5 เป็นกำลังใจให้นักเขียนค่าา
**ซื้อผ่านเว็บไซต์ หรือแอนดรอยด์ จะได้ราคาน่ารักกว่า ios นะคะ
(ทางนักเขียนเลือกตั้งราคาที่ใกล้เคียงกับแอนดรอยด์ที่สุดแล้วค่ะ)