หลักภาษาไทย คำ 12 ชนิด

คำที่ใช้เรียกชื่อคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ หรืออาการ
คำนามสามัญ (Common Nouns): นามทั่วไป ไม่ชี้เฉพาะ เช่น คน, สุนัข, บ้าน, หนังสือ
คำนามวิสามัญ (Proper Nouns): นามที่ชี้เฉพาะเจาะจง เช่น กรุงเทพฯ, นายสมศักดิ์, วัดพระแก้ว
คำลักษณนาม (Classifiers): คำที่บอกลักษณะหรือจำนวนของนามที่กล่าวมาก่อน เช่น ตัว, เล่ม, อัน, องค์ (โต๊ะ ตัว)
คำอาการนาม (Abstract Nouns): นามที่มาจากคำกริยาหรือคำวิเศษณ์ โดยมีคำว่า "การ" หรือ "ความ" นำหน้า เช่น การวิ่ง, ความรัก, ความดี

คำสรรพนาม (Pronouns)
คำที่ใช้แทนคำนาม เพื่อไม่ต้องกล่าวซ้ำ
คำบุรุษสรรพนาม (Personal Pronouns): ใช้แทนผู้พูด ผู้ฟัง และผู้ที่ถูกกล่าวถึง (บุรุษที่ , , ) เช่น ฉัน, ผม, คุณ, เธอ, เขา
คำสรรพนามถาม (Interrogative Pronouns): ใช้ถามเกี่ยวกับบุคคล สิ่งของ หรือเรื่องราว เช่น ใคร, อะไร, ไหน
คำสรรพนามชี้เฉพาะ (Demonstrative Pronouns): ใช้ชี้เฉพาะเจาะจง เช่น นี่, นั่น, โน่น
คำสรรพนามไม่ชี้เฉพาะ (Indefinite Pronouns): ใช้แทนคำนามที่กล่าวอย่างไม่เจาะจง เช่น ใครๆ, อะไรๆ, สิ่งใด
คำสรรพนามแยกฝ่าย (Distributive Pronouns): ใช้แทนนามที่แยกออกเป็นส่วนๆ หรือกลุ่ม เช่น ต่าง, บ้าง, กัน