อุปถัมภ์ค้ำใจ

"ฉันชื่อว่าน ว่านนที พร้อมภัคร"

สิ้นสุดประโยคแนะนำตัวของโอเมก้าตัวน้อย เอกปกรณ์ แหล่งทรัพย์หรือลุงเอกเงียบลงเพียงครู่ ร่างสูงยืนมองเด็กหนุ่มที่ใบหน้าถอดแบบผู้เป็นแม่มาทุกระเบียบนิ้ว เอกไม่รู้เลยว่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นมันคืออะไรกันแน่ถึงทำให้ลูกชายของเพื่อนสนิทที่พึ่งเสียไปต้องหอบเสื้อผ้านั่งรถมาไกลเป็นร้อยโลเช่นนี้

"ลุงไล่ผีเป็นไหม"

"ไม่เป็น"

"แล้วแม่ส่งฉันมาหาลุงทำไมเนี่ย" พอได้ถามไถ่พูดคุยทำเอาเด็กหนุ่มไม่พอใจเป็นอย่างมากนึกว่าลุงเอกเป็นหมอผีสามารถไล่ผีแก้ของที่โดนทำใส่ได้ซะอีก

"กูไม่ใช่หมอผีแต่กูสามารถดูแลมึงได้" พอปะติดปะต่อเรื่องราวเอกเริ่มเข้าใจสถานการณ์

จากหนุ่มใหญ่เถ้าแก่โรงสีข้าวในวัย41ปีต้องมากลายเป็นผู้อุปถัมภ์ดูแลเด็กหนุ่มในวัย20ปีอย่างเลี่ยงไม่ได้แถมโอเมก้าตัวน้อยกลิ่นลีลาวดีแสนยั่วยวนนัยน์ตาหวานล้ำคล้ายพระจันทร์เต็มดวงในยามค่ำคืนมักจะหว่านล้อมอัลฟ่าหนุ่มใหญ่จนใจเต้นแรงทุกครั้งที่ไร้สติ เอกได้แต่กลัดกลั้นไม่ให้เผลอไปมีสัมพันธ์ลึกซึ้งกับลูกชายของเพื่อนสนิท

เขาทำใจเอาไว้เลยว่าเรื่องราวต่อจากนี้ต้องชุลมุนเป็นแน่ดูจากดวงชะตาและสิ่งที่ตามตัวอีกฝ่ายคงถูกหมายปองถึงขั้นเอาชีวิต


เรื่อง : อุปถัมภ์ค้ำใจ
นามปากกา : เจ้าคุณศุภาพ
ทดลองอ่านได้ที่ readAwrite