กว่าจะครองอำนาจนำ

ถือเป็นความพยายามทางวิชาการที่ทะเยอทะยานและทำออกมาได้ดีมากทีเดียว เพราะทำให้ผู้อ่านได้ "เห็น" บทบาทฐานะสำคัญทางการเมืองของสถาบันกษัตริย์—มิใช่แบบโดดๆ เดี่ยวๆ ปลอดบริบทแวดล้อมซึ่งเป็นภาพที่คับแคบคลุมเครือ—หากเป็นภาพของสายใยสัมพันธ์และปฏิสัมพันธ์อันซับซ้อนกับกลุ่มชนชั้นนำอื่นๆ อย่างชัดเจน

เกษียร เตชะพีระ