คุณป๋ากับหมาเด็ก

เมฆา ไม่เคยคิดว่าผู้ชายวัยสามสิบเจ็ดอย่างเขาจะต้องมาพ่ายแพ้ให้กับเด็กที่เขาอุปการะเอาไว้อย่าง น่านน้ำ ก็หมาเด็กมันขี้อ้อนแล้วชอบยั่วใส่เขาเลยต้องสนองความรักให้!

.............................

"เธอออกมาที่นี่ได้ยังไง"
"เอ่อ…ผม"
"เป็นใบ้ไปแล้วเหรอ" เวลาเขาถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบกับสายตมดุๆ แบบนั้นก็ดูเอาเรื่องเหมือนกันนะ
"เพื่อนผมชวนออกมา ผมเห็นว่ากำลังว่างอยู่พอดีก็เลยมากับมันด้วย ไม่คิดว่าจะเป็นบาร์ของคุณเมฆ"
"แล้วหมอนั่นที่มาหาเรื่องเธอล่ะ รู้จักกันมาก่อนหรือเปล่า"
"ผมไม่รู้จักหรอกครับ เขาแค่มาขอนั่งด้วย แต่ผมไม่ให้เราเถียงกันจนเกิดเรื่องแล้วก็เป็นอย่างที่เห็น" ผมเล่าให้เขาฟังอย่างเปิดเผย เพราะไม่มีประโยชน์อะไรที่จะต้องปิดบังกัน
คุณเมฆเงียบไป แต่ปลายนิ้วเขากำลังเคาะลงบนโต๊ะทำงานราวกับกำลังใช้ความคิด อย่าบอกนะว่าเขาจะให้คนจับผมโยนออกไปด้านนอก