ถังเป่าเซียนน้อยคนนี้จะหาสามีใหม่ให้แม่

"หย่า แกฝันกลางวันอยู่หรือไง" ย่าถังตะคอก น้ำลายกระเซ็น
"ผัวแกหายสาบสูญไปไม่รู้เป็นตายร้ายดี แกจะหย่ากับใคร อีกอย่าง แกเป็นสะใภ้สกุลถัง ตายก็ต้องเป็นผีสกุลถัง จะหอบลูกหนีไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น"
ย่าถังรู้ดีว่าหนิงอันคือแรงงานชั้นดีที่สุดในบ้าน ถ้าหนิงอันไป ใครจะทำงานบ้าน ใครจะซักผ้า ใครจะตื่นตีสี่มาหุงหาอาหาร นางไม่มีทางยอมปล่อยวัวงานตัวนี้ไปง่ายๆ
ผู้ใหญ่บ้านจางกระแอมไอ เขาเองก็ลำบากใจ "หนิงอัน เรื่องหย่าไม่ใช่เรื่องเล่นๆ ในเมื่อถังเจี้ยนไม่อยู่ การจะตัดสินใจฝ่ายเดียวมัน..."
"พ่อหนูยังไม่ตายนะจ๊ะ"
เสียงใสแจ๋วของถังเป่าดังแทรกขึ้นมาอีกครั้ง ทุกสายตาหันไปมองเด็กหญิงตัวน้อยที่กำลังวิ่งดุ๊กดิ๊กออกมาจากในตัวบ้าน ในมือชูซองจดหมายสีน้ำตาลแกว่งไปมา
"เมื่อกี้ตอนย่าไล่ตีป้าสะใภ้ หนูเห็นซองนี่ตกอยู่ข้างหมอนย่า บนซองเขียนชื่อพ่อด้วยจ้ะ" ถังเป่าโกหกหน้าตาย ความจริงนางอาศัยจังหวะชุลมุนแอบวิ่งเข้าไปค้นใต้หมอนย่าถังต่างหาก