เจ้าสาวในหน้ากระดาษ

นิตยา สงค์สา หญิงสาววัยทำงานธรรมดา ได้รับเชิญไปงานเลี้ยงปีใหม่ที่จัดขึ้นในเรือนไทยโบราณกลางกรุงเทพฯ กฎของงานคือทุกคนต้องแต่งกายด้วยชุดไทย เธอเลือกสวม ชุดไทยจักรีสีทองอ่อน ที่ยืมมาจากเพื่อนสนิท แม้จะรู้สึกเขิน แต่ก็แอบตื่นเต้นกับบรรยากาศย้อนยุคที่รายล้อมไปด้วยเสียงดนตรีไทยและกลิ่นดอกมะลิหอมอวล
ระหว่างเดินเล่นในเรือน เธอสะดุดตากับ หนังสือเก่าเล่มหนึ่ง ที่วางอยู่บนโต๊ะไม้สักในห้องสมุดเล็ก ๆ ปกหนังสือทำจากหนังสัตว์สีหม่น เมื่อเปิดออกกลับพบว่า ทุกหน้าว่างเปล่า ไม่มีตัวอักษรแม้แต่บรรทัดเดียว ความรู้สึกผิดหวังทำให้เธอโยนหนังสือทิ้งลงกับพื้น แต่ทันใดนั้น แสงสีทองจากหน้ากระดาษว่างก็พุ่งขึ้นมาราวกับสายหมอกดึงร่างเธอเข้าไป
นิตยาลืมตาขึ้นอีกครั้ง พบว่าตนเองอยู่ใน ยุครัชกาลที่ 5 เสียงกลองและปี่พาทย์ดังสนั่นราวกับกำลังมีพิธีใหญ่ ผู้คนแต่งกายด้วยชุดไทยเต็มยศ และเธอเองก็ถูกจับแต่งตัวเป็นเจ้าสาวในพิธีแต่งงานที่ไม่รู้จักมาก่อน
ชายหนุ่มที่ยืนรออยู่หน้าพิธีคือ ท่านขุนประเสริฐภักดี ข้าราชการผู้มีชื่อเสียงในราชสำนัก เขามีบุคลิกสง่างาม ดวงตาคมเข้ม แต่เต็มไปด้วยความเศร้าลึก ๆ ที่นิตยาไม่เข้าใจ ทุกคนเรียกเธอว่า "เจ้าสาวแห่งโชคชะตา" ราวกับพิธีนี้ถูกกำหนดไว้แล้ว
นิตยาพยายามหาทางกลับสู่โลกปัจจุบัน แต่ทุกครั้งที่เธอคิดจะหนี หนังสือเล่มนั้นกลับปรากฏขึ้นอีกครั้งในมือท่านขุน ราวกับมันเป็นกุญแจเชื่อมโยงระหว่างสองโลก เธอเริ่มสงสัยว่าเหตุผลที่เธอถูกดึงมาที่นี่ อาจเกี่ยวข้องกับความลับที่ซ่อนอยู่ในหน้ากระดาษว่าง และความสัมพันธ์ที่ยังไม่ถูกเขียนขึ้นระหว่างเธอกับท่านขุน