เงาลวงบนปราสาทสูง

นีน นิริน สาสิน หญิงสาวไทยวัย 28 ปี เพิ่งตกงานจากบริษัทเดิม เธอเป็นคนมุ่งมั่น อดทน แต่ก็มีความเปราะบางในใจจากความผิดหวังที่ผ่านมา ตัดสินใจรับงานจากบริษัทจัดหางานที่เสนอให้ไปทำงานในประเทศเล็ก ๆ ที่เธอไม่เคยรู้จักมาก่อน คือ ปรเทศลิกเตนสไตน์ งานของเธอคือการดูแลชายหนุ่มพิการที่นั่งรถเข็น เงินเดือนและสวัสดิการดีเกินคาด ทำให้เธอตัดสินใจเซ็นสัญญาโดยไม่ลังเล
เมื่อเดินทางไปถึง เธอพบว่า อาเดรียน ฟอน วัลเดนเบิร์ก (Adrian von Waldenberg): หนุ่มชาวลิกเตนสไตน์ อายุ 32 ปี รูปร่างสูงสง่า ผมสีทองเข้ม ดวงตาสีเทาอมฟ้า เขามักปรากฏตัวบนรถเข็น ดูสุขุมและมีรอยยิ้มที่แฝงความลึกลับ เขาอาศัยอยู่ในบ้านหลังใหญ่ที่เหมือนปราสาทโบราณ ตั้งอยู่บนเขาสูงเหนือหมู่บ้านเล็ก ๆ
อาศัยอยู่ในปราสาทหินสีเทาที่ตั้งตระหง่านบนเขาสูง บรรยากาศรอบ ๆ เต็มไปด้วยหมอกหนาและเสียงลมพัดราวกับซ่อนความลับบางอย่างไว้
ในช่วงแรก อาเดรียนดูเป็นคนสุภาพ อ่อนโยน และต้องการความช่วยเหลือจริง ๆ แต่ไม่นานชื่นก็เริ่มสังเกตเห็นสิ่งผิดปกติ
เธอเห็นรอยเท้าบนพื้นทางเดินในยามค่ำคืน ทั้งที่เขาไม่ควรเดินได้
เธอได้ยินเสียงฝีเท้าในห้องโถง แต่เมื่อไปดู เขากลับนั่งอยู่บนรถเข็นอย่างสงบ
บางครั้งเขาหายตัวไปจากห้อง โดยไม่มีใครรู้ว่าออกไปได้อย่างไร
จนกระทั่งคืนหนึ่ง ชื่นบังเอิญเห็นอาเดรียนเดินออกจากห้องสมุดใต้ปราสาทด้วยท่าทางมั่นคง ราวกับไม่เคยพิการเลย เขาเหลือบตามาเห็นเธอ และเพียงรอยยิ้มของเขาก็ทำให้เธอรู้ว่าความจริงที่เธอคิดว่าเป็น "งานดูแลคนพิการ" อาจเป็นเพียงหน้ากากที่ปิดบังความลับอันใหญ่หลวงของปราสาทและชายหนุ่มคนนี้