บนดอยหนาวแต่แสงดาวยังอุ่น

หัวใจเหน็บหนาวดวงหนึ่ง
กลับได้เดินทางไปพบหัวใจอบอุ่น
และส่องสว่างดุจดวงดาว
อีกดวงหนึ่งบนดอยหนาว

-----------------------------
"เตย"

"คะ"

"ผมไม่ขอ ให้สัญญาอะไรหรอก" เขาพูด

"เพราะผมรู้ว่าชีวิตข้างล่างมันเปลี่ยนหมุนเร็วแค่ไหน" เขาหยุด มองฉันตรง ๆ

"แต่ถ้าวันหนึ่ง…ระหว่างที่ใช้ชีวิตอยู่ข้างล่าง เตยหันไปมองหมอกบนดอยจากรูปแล้วรู้สึกว่าอยากกลับมา" เขาเอียงหน้าขึ้นเล็กน้อย พูดชัดทุกคำ

"กลับมาเถอะ ผมจะยังอยู่ตรงนี้" ประโยคนั้นเหมือนผ้าห่มอีกผืนคลุมหัวใจฉัน อุ่นและปลอดภัย

"แล้วถ้า…" ฉันถามกลับ

"คุณลงไปข้างล่างแล้วรู้สึกว่าที่นั่น…คือที่ที่คุณต้องอยู่ต่อไปล่ะคะ" เขาไม่หลบ

"ผมจะบอกเตย" คำตอบตรงไปตรงมา ทำให้ทั้งดีใจและเจ็บแปลก ๆ พร้อมกัน เพราะมันแปลว่าเขาจะไม่โกหกฉันด้วยความหวังลม ๆ แล้ง ๆ ฉันยกแก้วชาขึ้นดื่ม ความอุ่นไหลผ่านคอลงไปถึงหน้าอก