แผ่นดินตรัสรู้: พุทธคยา

การเดินทางบางเส้นทาง ไม่ได้เริ่มต้นจากก้าวเท้าที่เหยียบย่างลงบนดิน แต่เริ่มต้นจากความปรารถนาลึกที่สุดในหัวใจ การเดินทางสู่ “พุทธคยา” ของฉันก็เช่นเดียวกัน เป็นเส้นทางที่ไม่เพียงพาฉันไปยังดินแดนซึ่งพระพุทธเจ้าได้ตรัสรู้ หากยังนำฉันกลับไปพบบางสิ่งที่เคยหลงลืม—ความสงบ ความรู้สึกตัว และความหมายแท้จริงของคำว่า “ตื่นรู้”
เมื่อฉันยืนอยู่ใต้ร่มเงาแห่งต้นพระศรีมหาโพธิ์ สถานที่ซึ่งพระองค์ตรัสรู้เมื่อกว่า 2,600 ปีก่อน ความเงียบสงบกลับดังกว่าคำพูดใด ๆ ทุกลมหายใจราวกับพาฉันย้อนกลับไปสู่คืนแห่งความตรัสรู้ ณ แผ่นดินเดียวกันนั้นเอง ฉันได้เรียนรู้ว่า ความสงบไม่ใช่สิ่งที่ต้องตามหาไกล แต่เป็นสิ่งที่รอให้เราเปิดใจรับอยู่เสมอ
การได้เดินทางไปยังบ้านนางสุชาดา สถานที่ถวายข้าวมธุปายาส ได้ไปกราบยังจุดที่พระองค์บำเพ็ญเพียรอยู่นานถึงหกปี ได้เห็นลำธารที่ถาดทองคำถูกปล่อยลอยไปตามคำอธิษฐาน และได้แตะต้องหญ้ากุสสะอันเป็นฐานแห่งการตรัสรู้—ทุกสถานที่ล้วนถ่ายทอดบทเรียนที่ไม่ใช่เพียงเรื่องราวในพุทธประวัติ แต่เป็นเรื่องราวของ “มนุษย์ผู้ค้นหาความจริง”
หนังสือเล่มนี้จึงไม่ใช่เพียงบันทึกการเดินทาง หากเป็นคำชวนให้ผู้อ่านร่วมเดินทางภายในไปพร้อมกัน ผ่านสถานที่จริง เหตุการณ์จริง และความรู้สึกจริงของผู้เขียน หวังว่าทุกหน้า ทุกบท ทุกลมหายใจแห่งตัวอักษร จะเป็นเสมือนแสงเล็ก ๆ ที่ช่วยชี้นำให้ผู้อ่านได้พบเส้นทางแห่งความสงบในแบบของตนเอง ไม่ว่าจะอยู่ ณ ที่ใดในโลกก็ตาม
ด้วยความเคารพต่อแผ่นดินแห่งการตรัสรู้
และด้วยความตั้งใจมอบงานเขียนนี้แด่ทุกหัวใจที่กำลังแสวงหา
ดร.ยโสธารา ศิริภาประภากร