เรื่อง ผู้กล้าทะลุมิติมาเป็นเกอไร้ประโยชน์ ภาคพิเศษ: หมดดวงใจ (จบ)

"เจ้าดวงจันทร์ของพี่ เมื่อใดที่เจ้าต้องพบกับความเจ็บปวดพี่จะยืนอยู่ข้างเจ้าดั่งเช่นที่เจ้ายืนข้างพี่เสมอมา...หากเจ้าเป็นดวงจันทร์ พี่ยินดีที่จะเป็นท้องนภา คอยโอบกอดปกป้องเจ้าจากทุกสิ่ง...พี่สัญญาและจะทำให้เจ้าเห็นว่า ความรักที่พี่เคยบอกกับเจ้านั้นมิใช่เพียงคำลวง...ความรักของพี่จะเป็นของเจ้าเพียงผู้เดียว หัวใจของพี่ก็เช่นกัน...เมื่อเจ้าพร้อมพี่จะรับความรักของเจ้ามาดูแลเช่นกัน อยู่เป็นดวงจันทร์ทอแสงสีนวลสว่างสดใสเช่นนี้ต่อไป อย่าได้เศร้าเพราะสิ่งใดเลยได้หรือไม่คนดี"
ถ้อยคำลึกซึ้งที่มิเคยได้พูดมันออกไป นอกจากบอกอีกฝ่ายว่ารักนั้น บัดนี้ได้ถูกท่ายทอดออกมายามมองคนน้องที่ซบแก้มกลมบนฝ่ามือของตนขณะที่ปล่อยให้หยาดน้ำตาไหลรินออกจากดวงตากลมโตที่ปิดเปลือกตาลง พร้อมกับพยักหน้าตอบรับคำพูดมากมายของคนพี่ เสียงสะอื้นไห้ของคนบนตักกรีดลงกลางใจของจ้าวชิงหยาง
นอกจากเสียงร่ำไห้ของคนในครอบครัวแล้ว ก็มีเสียงของอ้ายเยว่ที่ทำให้ตนรู้สึกเจ็บปวด จนทนไม่ไหว จึงรั้งร่างของน้องเข้ามาโอบกอดแนบชิด
"ฮืออ ขะ ข้าให้ ฮึก ข้าให้หมดเลย ฮือออ" คำพูดปนเสียงสะอื้นทำให้จ้าวชิงหยางที่โอบกอดซบไหล่บางของคนน้องนิ่งไป ก่อนจะกดใบหน้าลงกับไหล่เล็กพร้อมกระชับอ้อมกอดแน่น เช่นเดียวกับแขนเรียวที่โอบกอดคนพี่ไว้ขณะที่ยังคงสะอื้นไห้เสียงดัง
"คนดี พี่จะเก็บรักษาความรักของเจ้ายิ่งชีวิต" น้ำเสียงอ่อนโยนของบุรุษผู้นี้ทำให้อ้ายเยว่ร่ำไห้ออกมาหนักยิ่งกว่าเมื่อครู่
ยามที่ได้ยินว่ามีผู้ที่รักตนมากถึงเพียงนี้ ยินดีที่จะปกป้องแม้วันนี้ตนจะยังไม่มอบความรักตอบให้ ผู้ที่ไม่เคยสัมผัสความอบอุ่นเช่นนี้มาทั้งสองชีวิต ปลอดปล่อยความโศกเศร้าที่สั่งสมมานานตั้งแต่ชาติก่อน หลังจากนี้ตนจะมีความสุขได้หรือไม่ ตนจะไม่เจ็บปวดอีกใช่หรือไม่ หลังจากนี้ตนจะไม่พบกับสิ่งเหล่านั้นอีกใช่หรือไม่ คนผู้นี้จะอยู่กับตนเช่นนี้ตลอดไปใช่หรือไม่
'ได้โปรดเถิด สวรรค์เอ๊ย อย่าพรากความสุขของข้าไปอีกเลย'