หวนคืนรักเคียงใจ

"คุณหนูเจ้าคะ... ฮูหยินส่งคนมาแจ้งว่า ผ้าไหมสำหรับตัดชุดเจ้าสาวมาถึงแล้วเจ้าค่ะ" เสี่ยวเถา สาวใช้คนสนิทที่มีใบหน้าจิ้มลิ้มเดินเข้ามาในห้องด้วยท่าทางพะวักพะวน นางเห็นคุณหนูของตนเงียบขรึมไปนานจึงอดไม่ได้ที่จะเอ่ยทัก
"เสี่ยวเถา..." ชิงเซียนเอ่ยเสียงแผ่ว
"เจ้าว่านกในกรงสีทอง มันจะมีความสุขกว่านกที่บินหาอาหารกลางป่าเขาจริงหรือ?"
เสี่ยวเถาชะงักไปครู่หนึ่ง ก่อนจะเข้าไปคุกเข่าลงข้างกายชิงเซียน
"นกในกรงอาจจะมีอาหารสมบูรณ์ แต่มันไม่มีวันได้เห็นท้องฟ้าที่กว้างใหญ่เจ้าค่ะ คุณหนู... บ่าวรู้ว่าท่านไม่อยากแต่งงานในครั้งนี้ ท่านโหวผู้นั้นอายุคราวพ่อ ของท่านด้วยซ้ำ อีกทั้งอนุในจวนก็มีเป็นโขยง ท่านแต่งเข้าไปก็เท่ากับตกนรกทั้งเป็น..."
ชิงเซียนแค่นยิ้มที่เต็มไปด้วยความขมขื่น
"ท่านพ่อต้องการขยายอำนาจทางราชสำนัก ท่านโหวเว่ยมีเส้นสายในกองทัพและคุมเสบียงกรัง การเกี่ยวดองครั้งนี้จะทำให้ตระกูลหลี่มั่นคงดั่งขุนเขา... แต่ข้าเล่า? ข้าเป็นเพียงหมากตัวหนึ่งบนกระดานที่ท่านพ่อวางไว้เพื่อชัยชนะของเขา"