ฉันจะเป็นครอบครัวหมื่นหยวนในยุค70s

"พี่ชวนทำแบบนี้ไม่กลัวว่าคุณป้าจะโกรธหรือคะ? ดูเหมือนว่าท่านมีธุระจะพูดด้วย" หลานหลานแสร้งทำเป็นว่าเธอไม่ได้ยินในสิ่งที่สองแม่ลูกพูดคุยกัน

"ไม่เป็นไรหรอกเรื่องไม่สำคัญน่ะ เราไปทำธุระของเราก่อนดีกว่า"

"….." หลานหลานที่ได้ยินแบบนั้นก็หันหน้าออกไปทางหน้าต่างรถ สายตาเธอมองล่องลอยออกไปอย่างไร้จุดหมาย

เธอไม่รู้หรอกว่าเรื่องราวหลังจากนี้จะเป็นไปในทิศทางไหน เธอรู้แค่เพียงว่าตอนนี้ชีวิตยังเป็นของเธอ หากว่ามันไม่ได้เป็นไปในแบบที่เธอคิดอย่างน้อยเธอก็ยังไม่เจ็บตัว

‘ใช่ เป็นแบบนี้ก็ดีแล้ว’

*****…..*****