ลู่อันอันหวานใจท่านนายพลสุดหล่อ 1980

"ตายจริง แม่คงเข้าใจผิดไป ต้องโทษกุ้ยฮวาที่สะเพร่า สมควรแล้วที่โดนไล่ออก" หลิวซูเจินรีบเปลี่ยนเรื่อง นางคีบเนื้อปลาใส่จานของลู่อันอัน "ทานข้าวเถอะจ้ะ อันอัน นี่เนื้อปลาสดๆ บำรุงร่างกายนะ จะได้มีหลานให้แม่ไวๆ"
ลู่อันอันมองชิ้นปลาในจาน พลันได้ยินเสียงความคิดของแม่เลี้ยงอีกครั้ง
‘กินเข้าไปสิ ปลาตัวนี้ฉันแอบใส่สมุนไพรฤทธิ์เย็นลงไป กินเข้าไปมากๆ มดลูกแกจะเย็นจนมีลูกไม่ได้ ตระกูลกู้จะต้องไม่มีทายาทจากท้องของแก’
หัวใจของลู่อันอันกระตุกวาบ ความอำมหิตของผู้หญิงคนนี้ช่างน่ากลัวยิ่งนัก
ชาติก่อนนางคงโดนวางยาแบบนี้มาตลอดสินะ ถึงได้ร่างกายอ่อนแอและแท้งลูกไป
"ขอบคุณค่ะคุณแม่" ลู่อันอันยิ้มรับ แต่เมื่อตะเกียบจะคีบปลาเข้าปาก นางก็แกล้งทำตะเกียบหลุดมือ
"อุ๊ย"
ตะเกียบร่วงลงพื้น ลู่อันอันรีบก้มลงไปเก็บ จังหวะนั้นนางแอบใช้ศอกดันถ้วยน้ำแกงหกใส่จานข้าวของตัวเองจนเลอะเทอะไปหมด
"ขอโทษค่ะ อันอันซุ่มซ่ามจริงๆ ทำข้าวเลอะหมดเลย" นางทำหน้าสำนึกผิด