เมียลับ ๆ ของพ่อครูกำแหง

หนี้บุญคุณ คำนี้มันค้ำคอ ชดใช้ยังไงก็ไม่มีวันหมด

ใครจะไปคิดว่าพ่อครูกำแหงที่ถือตัวเป็นพรหมจารีมาตลอด ๔๓ ปี แท้จริงแล้วจะแอบซุกเมียเด็กเอาไว้ใต้ชายคาเรือน อยู่กินกันเงียบ ๆ ราวกับไม่มีตัวตน ไม่ประกาศให้ใครรู้ เพียงเพราะคำว่า บุญคุณมันรั้งเขาเอาไว้

"อยู่แต่ในบ้าน อย่าออกไปให้ใครเห็นหน้า อย่าคิดขัดคำสั่ง แล้วอย่าหาว่ากูไม่เตือน"

ทว่าเมียที่คิดว่าอยู่ใต้อาณัติมาตลอด

แท้จริงแล้วกลับแสบซนเหลือคณา แอบหนีเที่ยวไม่เว้นวัน

"หนูอยู่แต่บ้านทุกวันมันน่าเบื่อ แต่ถ้าพ่อครูไม่อยากให้หนูออกไปไหน พ่อครูก็มานอนกับหนูสิจ๊ะ ไทบ้านเขาจะได้ไม่ลือกันว่าพ่อครูกำแหงไร้น้ำยา"

"ซอมพอ!"