วิหคที่โบยบินสู่พันธนาการ

ลู่เจินหนิงคุณหนูรองตระกูลลู่ที่คำว่าอิสระคือสิ่งเดียวที่คุณหนูรองลู่เจินหนิงต้องการจะไขว่คว้าได้มันมา
แต่ทว่าท้ายที่สุดนางกลับก้าวขาเข้ากรงทองขนาดใหญ่ที่เรียกว่าพระราชวังด้วยตัวเองดั่งวิหคที่โบยบินสู่พันธนาการ
แต่เล็กจนโตลู่เจินหนิงมักถูกตีกรอบกักขังอิสระเอาไว้เสมอเพียงเพราะคำว่ากตัญญู แม้ต้องเห็นพี่สาวต่างมารดาได้รับความอยุติธรรมก็ทำได้เพียงยืนมองอยู่เฉย ๆ
จนถึงวันนึงที่นางโตพอจะสยายปีกของตัวเองดิ้นรนหลุดพ้นจากกรงที่กักขังอิสระ ความคิด และความรู้ผิดชอบชั่วดี วิหคที่อยู่แต่ในกรงเช่นนางจึงตัดสินใจก้าวเท้าเข้าสู่วังหลวงด้วยสองขาของตนเองแม้จะรู้อยู่เต็มอกว่าพระราชวังนั้นก็ไม่ต่างอันใดกับกรงกักขังที่นางเคยอาศัยอยู่ แต่อย่างน้อยพระราชวังอันโอ่อ่านี้ก็มีอิสระให้นางได้โบยบินมากกว่าชีวิตที่อยู่ในกรงคับแคบดั่งแต่ก่อน
"ท่านแม่ในเมื่อท่านต้องการให้ข้าเป็นพระชายาข้าก็จะเป็น แต่ข้าจะแต่งเป็นพระชายาของใครนั้นข้าจะขอเป็นผู้เลือกเอง"
ฟางเส้นสุดท้ายที่ขาดลงพร้อมกับความสัมพันธ์แม่ลูกที่ขาดสะบั้น ความเจ็บปวดผิดหวังจากมารดา ทุกสิ่งเหล่านี้คือจุดเริ่มต้นในเส้นทางใหม่
จุดเริ่มต้นของลู่เจินหนิงภายใต้กฎธรรมเนียมกำแพงวังที่ถูกเติมเต็มด้วยความรักจากองค์รัชทายาทผู้เป็นสามีที่มอบอิสระดึงนางออกจากห้วงลึกที่ตีกรอบนางเอาไว้นับสิบปีให้นางได้เป็นตัวเองอย่างแท้จริง หาใช่ตุ๊กตาไร้ชีวิตที่ถูกฝึกมาเพื่อเป็นหมากของผู้อื่