สาปไอยรา

ชื่อเรื่องอาจจะดูน่ากลัว แต่ถ้าเข้าไปทัวร์ข้างในแล้วจะเจอแต่ความน่ารัก
*****
สัตวแพทย์หนุ่มผู้ต้องคำสาป ใช้วิชาความรู้ที่ร่ำเรียนมาช่วยเหลือรักษาสัตว์ โดยมีความหวังว่าผลบุญจะลบล้างคำสาปไปได้บ้าง แต่เจ้ากรรมนายเวรก็ไม่ได้ใจดี เพราะต้องมีความรักที่จริงใจเท่านั้นถึงจะช่วยได้!
*****
ตกดึกของคืนนั้นจารุมาสรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาเพราะได้ยินเสียงเหมือนใครมาเล่นน้ำอยู่ที่ลำธาร จึงลุกออกจากที่นอนไปดูที่หน้าต่าง ภายใต้แสงจันทร์สลัวราง เธอเห็นพี่ช้างใหญ่กำลังยืนใช้งวงพ่นน้ำใส่ตัวเล่นอยู่กลางลำธาร เลยรีบลงจากบ้านพักไปหาแล้วร้องเรียกอย่างดีใจ
"พี่ช้างใหญ่"
ช้างพลายตัวนั้นเมื่อได้ยินเสียงเรียกของเธอก็เดินลุยน้ำเข้ามาหา จนกระทั่งเข้ามาใกล้ ๆ ตัวของหญิงสาวก็ใช้งวงยื่นมาจับมือทักทาย
"สวัสดีค่ะ วันนี้มาสไม่มีอะไรมาให้พี่กินเลย อย่าว่ากันน้า..."
จารุมาสเอ่ยบอกด้วยน้ำเสียงอ้อน ๆ ผสมความรู้สึกผิด ไว้วันไหนมีตลาดนัดที่วัดหน้าโรงเรียน เธอจะไม่ลืมซื้อกล้วยมาเก็บไว้เลย ส่วนกล้วยที่ซื้อมาครั้งที่แล้วก็หมดไปแล้ว
"..."
มันยกงวงขึ้นมาดมตรงหัวไหล่ของเธอ แล้วค่อย ๆ ไต่ไล่ขึ้นไปตามแก้มและผม
"อุ้ย...หอมใช่ไหม"
หญิงสาวย่นคอหนีด้วยความจั๊กจี้ พลางเอ่ยถามเมื่อเห็นว่าพี่ช้างใหญ่ใช้งวงดมตรงผมที่เธอยังคงติดดอกจำปีอยู่ตลอดเวลา ก็มันยังหอมอยู่เธอเลยไม่คิดจะเอาออก
"มีหนุ่มให้ดอกจำปีมาสแหละ"
จารุมาสบอกอย่างอวด ๆ
"..."
พี่ช้างใหญ่เอางวงวางพาดไว้บนไหล่ของหญิงสาวข้างที่มีดอกจำปีติดผมอยู่
"แต่ไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะได้อีกหรือเปล่า"
"..."
มันใช้งวงสะกิดหัวไหล่ของเธออย่างปลอบใจ
"มาสชอบเขาแหละพี่ช้างใหญ่"
หญิงสาวบอกอย่างเขิน ๆ ถ้าเป็นตอนกลางวันมันคงเห็นแก้มของเธอแดงแน่นอน
"แปร๊น!"
พี่ช้างใหญ่ชูงวงขึ้นแล้วร้องเสียงหลง ก่อนจะหันหลังกลับแล้วเดินส่ายก้นทวนน้ำหนีเธอไปทันที
"อ้าว...เดินหนีมาสทำไม"
จารุมาสร้องถามแต่ไม่มีสัญญาณตอบกลับ มันยังคงตั้งใจเดินต่อไปไม่หันหลังกลับมามองเธอเลยด้วยซ้ำ ถ้าเธอบอกชอบพี่ช้างใหญ่แล้วมันเดินหนียังพอเข้าใจได้ว่าเขิน แต่นี่เธอบอกชอบไอยราให้มันฟัง มันจะเดินหนีเธอทำไมกันไม่เข้าใจเลย!

ปล. สามารถอ่านตัวอย่างรายตอนเพิ่มเติมก่อนตัดสินใจซื้อได้ที่ RAW