ขวัญของรามสูร

ขวัญเอยขวัญมา ข้าเพรียกหา
ขวัญเอยขวัญตา ข้าโหยไห้
ขวัญเอยขวัญใจ ข้าเสียไป
ขวัญเอยขวัญใด ไร้ชีวา

อีขวัญมันเป็นใครหรืออะไร ยักษ์สาว รามสูร จึงได้เพ้อถึงขนาดนี้ แน่นอน อีขวัญในกลอนคือข้าเอง แก้วมณี เทพีสุดเซ็กซี่ นุ้งเกงในติดเพชรระยิบยับ ห่มของลับแบบติดแกลม เผลอใจไปวันไนท์สแตนด์กับนางเข้าเพราะใจอ่อนที่โดนตามจีบ แต่ยังไม่ทันสานสัมพันธ์ต่อมหาเทพก็ขโมยจิตวิญญาณรามสูรไป ก่อสงครามชิงบัลลังก์สวรรค์ใหญ่โต แล้วชีวิตรักข้าดันเป็นพรลิขิต ไม่ใช่พรหมลิขิต เพราะคำอวยพรที่ข้าเคยให้รามสูรตอนเมา

โธ่ถัง ยักษ์ก็ต้องช่วย ตัวเองก็ถูกกำหนดให้ตาย เห็นทีจะมีแต่ความฉิบหายแล้วซี

(มีภาพประกอบขาวดำขนาด A5 ในเล่ม 1 ภาพ)