ทะลุมิติมาเป็นอนุของท่านอ๋องที่ถูกเนรเทศ

จิ้งหรีดไม่คิดเลยว่าแค่เธอสะดุดก้อนหินระหว่างเดินลงจากสะพานลอยจะทำให้เธอมาตื่นขึ้นมาในร่างของจูหรุ่ย อนุของท่านอ๋องที่ถูกเนรเทศให้มาอยู่ที่ค่ายทหารชายแดนเหนือ และที่สำคัญทหารสองหมื่นนายกำลังจะอดตาย

"มี... มีอะไรให้กินบ้างไหม?" เธอถามออกไปตรงๆ ด้วยเสียงที่แหบแห้ง นาทีนี้เธอขออะไรรองท้องก่อนต่อให้เป็นน้ำข้าวต้มก็ยังดี เพราะเธอหิวจนแสบท้องไปหมดแล้ว

นายทหารหนุ่มส่ายหน้าช้าๆ รอยยิ้มขมขื่นปรากฏที่มุมปาก "ไม่มีแล้วขอรับ... ม้าศึกตัวสุดท้าย...ท่านอ๋องสั่งให้เชือดแจกจ่ายไปเมื่อสามวันก่อนหมดแล้ว ตอนนี้แม้แต่นกบินผ่านยังไม่มีให้ยิง"

เธอเห็นสภาพที่น่าเวทนา ทหารบางคนต้มน้ำร้อนเปล่าๆ ดื่มเพื่อประทังความหิว บางคนก็กำลังนั่งแทะกระดูกสัตว์หรือเปลือกไม้

"พระเจ้า... นี่มันนรกบนดินชัดๆ