Love engineer แสนรักวิศวะมาเฟีย

มาเฟียที่แสนจะเย็นชาสุดท้ายต้องมาพ่ายแพ้ให้กับ ‘ตัววุ่นวาย’ ที่คอยมาป้วนเปี้ยนใกล้ตัวเขา สีชมพูสดใสที่เธอชอบกับสีดำมืดครึ้มของเขาคล้ายจะเข้ากันไม่ได้แต่กับเหมาะสมกันอย่างน่าประหลาด

"ขอช่องทางติดต่อพี่หน่อยได้ไหม เจ้าขาอยากคุยกับพี่ค่ะ!" หลังจากใจกล้าเอ่ยขอออกไป ร่างเล็กก็รู้สึกโล่งขึ้นมาทันที หญิงสาวช้อนตากลมโตมองเขาอย่างออดอ้อนแล้วคลี่ยิ้มน่ารักส่งไปให้เขา

ทว่าสิ่งที่ได้คือ "ฉันไม่มีเวลา"

"เจ้าขามี!" เสียงหวานเอ่ยอย่างมั่นใจ ไม่ได้คิดถึงคำพูดของอีกฝ่ายเลย เขาไม่มีเวลาหรอช่างสิ ก็เธอมีนี่ มีเยอะแยะเลยด้วย!

"หึ" เสียงหลุดหัวเราะจากสามคนที่ยืนมองสถานการณ์อยู่ใกล้ ๆ ดึงสติเจ้าขาได้อย่างดี อยู่กับตัวเองจนลืมไปแล้วว่าตรงนี้ไม่ได้มีแค่เธอกับเขาสองคน!

เจ้าขาจะบ้าตาย
แต่ช่างเถอะ สนใจแค่คนตรงหน้าเธอก็พอ

"ว่าไงคะ พี่ให้เจ้าขาได้ไหม" เจ้าขาถามเขาอีกครั้ง เธอยื่นโทรศัพท์ให้เขาจนปวดแขนแล้วน่ะ รับ ๆ มันไปสักทีสิ ยังไงวันนี้เธอก็ต้องได้คอนแทกต์เขา ถ้าไม่ได้ก็จะไม่กลับห้องเลยคอยดู จะเกาะติดจนเขารำคาญเลย!

"ถ้าฉันไม่ตอบก็อย่ามาโวยวาย"

"ไม่โวยวายแต่ของอแงได้ไหมนะ…" ยังไม่วายที่จะต่อรอง เธอไม่โวยวายแน่ ๆ แต่ของอแงนิดนึงได้ไหมล่ะ ก็คนมันอยากคุยนี่นา

"งั้นก็ไม่ต้องเอา"

"เอาค่ะ! เจ้าขาไม่โวยวายก็ได้" แต่จะงอแงแน่นอน ได้แต่คิดในใจไม่กล้าพูดออกมา กลัวเขาหงุดหงิดจนเตะเธอกลิ้งยังไม่อยากเป็นลูกบอล

"ห้ามงอแงด้วย" ดักทุกทาง…

"ค่ะ ไม่งอแงก็ได้" ยังไงอยู่ที่มอก็ค่อยไปป้วนเปี้ยนใกล้ ๆ เขาก็ได้นี่นา คิดได้แบบนั้นดวงตาคู่สวยก็เป็นประกายจนคนมองได้แต่ถอนหายใจด้วยความจำนน

ดูจากแววตาแล้วในหัวยัยเด็กนี่ต้องคิดอะไรเพี้ยน ๆ ไว้อีกแล้วแน่ ๆ ตัวก็เล็กยังจะซุกซนไม่เข้าท่าอีก ทว่า…ก็น่ารักดี

.
.
.
.
.
** แนะนำให้อ่านตัวอย่างหรือรายตอนทาง RAW ก่อนตัดสินใจซื้อนะคะ
** มีตอนพิเศษ 4 ตอน (เฉพาะ ebook)