แม่คะอย่ารักพ่อเลย

เพราะเติบโตมากับการเห็นแม่ร้องไห้มาทั้งชีวิต
ร้องไห้เพราะผู้ชายที่เป็นสามีของตัวเอง
ความรัก…สำหรับปิ่นมุกจึงเป็นคำที่น่ากลัว ลวงหลอก และไม่มีอยู่จริง
เมื่อความรักและความซื่อสัตย์ที่แม่มอบให้พ่อ
กลับถูกตอบแทนด้วยการทำร้ายจิตใจซ้ำแล้วซ้ำเล่า
"แม่…เลิกรักพ่อได้ไหม"
คำขอจากลูกคนหนึ่ง ที่อยากเห็นแม่มีความสุข…สักครั้งในชีวิต
--
ตัวอย่าง

"ใครผลักแม่ พ่อหรือเมียพ่อ" ปิ่นมุกถามขึ้นด้วยความไม่พอใจ รอยช้ำรุนแรงราวกับว่าตั้งใจผลักอีกฝ่าย
"พ่อใช่ไหม" เธอถามขึ้นอีกครั้งเมื่อแม่เอาแต่เงียบ หมายความว่าเป็นอย่างที่คิดเมื่อแม่เอาแต่เงียบไม่ตอบคำถามของเธอ
"แม่จะปกป้องเขาไปทำไม เขาเคยสนใจเราบ้างไหม ปล่อยให้ปิ่นกับแม่ลำบากมาตั้งหลายปี ทำร้ายแม่ แม้แต่หน้าปิ่นเขายังไม่อยากเจอ มันชัดเจนแล้วแม่ว่าพ่อไม่เคยรักพวกเรา" ปิ่นมุกพูดออกไปเพราะหมดความอดทน ทว่าแม่กลับส่ายหน้าราวกับปฏิเสธว่าสิ่งที่เธอพูดไปนั้นไม่เป็นความจริง
"ส่วนที่ดีพ่อเขาก็มี" คำนั้นฟังไม่ขึ้นเลยสำหรับเธอ น้ำตาที่กลั้นไว้ไหลออกมา แม้แต่ตอนนี้แม่ก็ยังเข้าข้างพ่อ ทั้งที่เธอไม่เห็นเลยว่าผู้ชายคนนั้นจะทำอะไรเพื่อเราสองแม่ลูก
"ดีทีว่าก็คือคำพูดที่ใช้หลอกให้แม่ยังไม่ตัดใจไงแม่" ปิ่นมุกดึงสติแม่ หลายต่อหลายครั้งที่แม่เอาแต่ปกป้องพ่อ
"พ่อเขาไม่ได้แย่ขนาดนั้น" ยิ่งฟังปิ่นมุกก็ยิ่งเกลียดผู้ชาย คนที่ทำให้แม่รักมั่นคงมาตลอดยี่สิบปี เธอไม่เคยเข้าใจเลยว่าแม่รักผู้ชายคนนั้นไปได้อย่างไร
พอหายโมโห ผู้ชายที่แม่พึ่งด่าว่าชั่วก็เริ่มมีดีขึ้นมา
--
แนะนำดาวน์โหลดผ่านหน้าเว็บนะคะ